Η πόλη της Σεβίλλης είναι ισπανική πόλη, πρωτεύουσα της επαρχίας και αυτόνομης περιοχής της Ανδαλουσίας. Το 2017, η Σεβίλλη είχε πληθυσμό 689.434 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή. Έτσι, η Σεβίλλη είναι η τέταρτη πολυπληθέστερη πόλη της Ισπανίας μετά τη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και τη Βαλένθια. Ο δήμος έχει έκταση 140,8 km². Η μητροπολιτική περιοχή χωρίζεται σε 46 δήμους με 1.219.205 κατοίκους (Κατάλογος κατοίκων δήμων, 2017) σε μια έκταση 4.900 km².
Η ιστορική συνοικία είναι μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, με έκταση περίπου 3.350 στρέμματα, μήκος τρία χιλιόμετρα και πλάτος δύο. Η ιστορική και πολιτιστική της κληρονομιά προσελκύει πολλούς τουρίστες από άλλες χώρες στην πόλη και πολλά από τα αξιοθέατά της συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα αξιοθέατα της Ισπανίας. Μεταξύ αυτών είναι η Giralda, ο Καθεδρικός Ναός, το Alcázar, το Αρχείο των Ινδιάνων και ο Χρυσός Πύργος. Ορισμένα από αυτά ανακηρύχθηκαν μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO το 1987.Το Μουσείο Τέχνης της Σεβίλλης είναι το πιο επισκέψιμο μουσείο στην Ανδαλουσία και η δεύτερη σημαντικότερη γκαλερί τέχνης στην Ισπανία.
Το λιμάνι της Σεβίλλης, που βρίσκεται σε απόσταση 80 χιλιομέτρων από τον Ατλαντικό Ωκεανό, είναι το μοναδικό ποτάμιο λιμάνι της Ισπανίας. Κατά συνέπεια, ο ποταμός Guadalquivir μεταφέρει σκάφη από τις εκβολές του στο Sanlúcar της Barrameda στη
Σεβίλλη, αν και το μέγεθος των σκαφών περιορίζεται από τις συνθήκες ναυσιπλοΐας στον ποταμό.
Η Σεβίλλη διαθέτει εκτεταμένο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, καθώς και διεθνές αεροδρόμιο. Αξιοσημείωτες είναι οι ιστορικές αναπτυσσόμενες βιομηχανίες της Σεβίλλης, η αεροπορία και ο στρατός.
Το 2008, ορισμένα σημαντικά έργα πλησιάζουν στην ολοκλήρωσή τους: ο πύργος Cajasol, το Parazol de la Encaración Metropole, το Μετρό της Σεβίλλης, το έργο Porta Delicias και το ενυδρείο Nuevo Mundo.
Το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης έχει περισσότερους από 55.000 φοιτητές και είναι ένα από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Ισπανίας. Το Πανεπιστήμιο Pablo de Olavide, που βρίσκεται στο γειτονικό δήμο Dos Hermanas, έχει περισσότερους από 10.000 φοιτητές. Χιλιάδες αλλοδαποί είναι εγγεγραμμένοι σε προγράμματα Erasmus και μαθήματα ισπανικών στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης, ένα από τα δέκα πιο δημοφιλή πανεπιστήμια στην Ευρώπη (οκτώ άλλα πανεπιστήμια αυτής της κατάταξης βρίσκονται επίσης στην Ισπανία).
Ο δήμος της Σεβίλλης βρίσκεται στην ομώνυμη επαρχία, τμήμα της Αυτόνομης Περιφέρειας της Ανδαλουσίας, στα νότια της Ιβηρικής Χερσονήσου, στην αριστερή όχθη του ποταμού Γουαδαλκιβίρ. Ωστόσο, οι γειτονιές Triana και Los Remedios βρίσκονται στην απέναντι όχθη του πλωτού ποταμού που έχει μετατρέψει την πόλη σε λιμάνι. Η Σεβίλλη περιβάλλεται από πεδινές πεδιάδες και την υψηλότερη γειτονιά Aljarafe, η οποία συνδέεται τέλεια με την πόλη ως κατοικημένη περιοχή που αναπτύσσεται ευρύτερα από τη Σεβίλλη.
Η περιοχή της Σεβίλλης, έκτασης 140,8 km2, απεικονίζεται στις σελίδες 984, 985 και 1002 του εθνικού τοπογραφικού χάρτη. Συνορεύει με τις περιοχές La Rinconada και Santiponce στα βόρεια, Alcala de Guadaira στα ανατολικά, Dos Hermanos και Helves στα νότια και San Juan de Aznalfarache, Tomares και Camas στα δυτικά.
Η πόλη βρίσκεται στην πεδιάδα Guadalquivir. Η "οριζοντιότητα" της πόλης οφείλεται κυρίως στο χαμηλό ύψος των κτιρίων, ιδίως στο κέντρο. Ο La Giralda είναι ο πιο επιφανής πύργος της πόλης και ο ψηλότερος με 97,5 μέτρα. Ωστόσο, υπάρχουν σχέδια για ψηλότερους πύργους, όπως ο πύργος Cajasol, ο οποίος παραλήφθηκε από το Τμήμα Βελτίωσης της πόλης της Σεβίλλης τον Σεπτέμβριο του 2008 και για τον οποίο ο Αργεντινός αρχιτέκτονας César Pellí πρόκειται να κατασκευάσει στο νησί Cartuja. Ο πύργος Cajasol θα έχει ύψος 178 μέτρα και θα απαιτήσει ιδιωτική επένδυση ύψους 130,33 εκατομμυρίων ευρώ.
Κατά τη διάρκεια της ιστορίας της πόλης, αναπτύχθηκε μια ποικιλία πανίδας, καθιστώντας κάθε πάρκο και κήπο της πόλης διαφορετικό από τον άλλο. Τοπικά και εξωτικά φυτά από όλο τον κόσμο είναι καλά ενσωματωμένα στην πόλη, δημιουργώντας μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Ανάμεσα στα δέντρα που φυτρώνουν στα πάρκα, τις πλατείες και τους δρόμους, ξεχωρίζουν η τζακαράντα και τα νεράντζια. Άλλα δέντρα που βλέπουμε συχνά είναι οι μπανάνες, η tipuana και τα δέντρα της φωτιάς. Μεταξύ των θάμνων ξεχωρίζουν το γιασεμί, η πικροδάφνη και το τριαντάφυλλο.
Οι ιστορικοί κήποι της πόλης περιλαμβάνουν εκτεταμένες συλλογές διαφορετικών στυλ και μεγεθών, όπου κυριαρχούν τα εξωτικά είδη. Οι πιο διάσημοι κήποι βρίσκονται στο Alcázar και στο Parque Maria Luisa. Δημιουργούνται επίσης κήποι και χώροι άθλησης σε διάφορες γειτονιές, πάρκα πόλης και χώροι πρασίνου που ανταποκρίνονται στην παραδοσιακή έννοια των πάρκων. Εδώ βρίσκονται κυρίως τοπικά φυτά, συνηθισμένα στις πόλεις και το κλίμα της Σεβίλλης.
Το πάρκο Alamillo καλύπτει 48 εκτάρια στο βορειότερο τμήμα της Isla Cartuja. Πρόκειται για δασικές εκτάσεις με αυτοφυή δέντρα που κλαδεύονται για λόγους υγιεινής και αρδεύονται μέσω ειδικών καναλιών. Τα δέντρα που μπορείτε να δείτε σε αυτό το πάρκο περιλαμβάνουν χαρουπιές, πορτοκαλιές, ελιές, πεύκα και φελλόδεντρα, ευρωπαϊκές φλαμουριές και πεύκα.
Τα άγρια φυτά που αποτελούν τη βάση της πανίδας της Σεβίλλης είναι κυρίως εκείνα που ανέχονται καλύτερα το αστικό κλίμα, είναι πολύ ποικίλα και ζουν σε ιστορικούς κήπους, σε πάρκα της πόλης και της περιφέρειας και στις όχθες των ποταμών Guadaira και Guadalquivir.
Τα πολυπληθέστερα σπονδυλωτά της πανίδας της Σεβίλλης είναι τα πουλιά, με πολλά είδη να βρίσκονται στα διάφορα πάρκα της πόλης. Τα ψάρια, αντιπροσωπεύονται από τους κυπρίνους, οι οποίοι κατοικούν σε ορισμένες από τις λίμνες της πόλης.
Πώς να πάτε εκεί
ΑντιγράφηκεΤο Διεθνές Αεροδρόμιο της Σεβίλλης απέχει 15 λεπτά από το κέντρο της πόλης. Το Διεθνές Αεροδρόμιο Jerez de la Frontera απέχει 50 λεπτά οδικώς από την πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας.
Ο σταθμός Santa Justa βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πόλης, σε απόσταση 10 λεπτών από το κέντρο. Τα γρήγορα τρένα ABE που συνδέουν την πρωτεύουσα της Ανδαλουσίας με τη Μαδρίτη αναχωρούν και φτάνουν εδώ. Επιπλέον, από εδώ αναχωρούν τοπικά, περιφερειακά και υπεραστικά τρένα. Η Santa Justa χτίστηκε μεταξύ 1987 και 1991 και ολοκληρώθηκε λίγο πριν από την Παγκόσμια Έκθεση του 1992. Το κτίριο σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες της Σεβίλλης Antonio Cruzem και Antonio Ortizem.
Το δημόσιο σύστημα λεωφορείων της Σεβίλλης προσφέρει πολύ καλή εξυπηρέτηση, με πολλές γραμμές που συνδέουν κάθε γωνιά της πόλης με την άλλη, εκτός από τα πέντε κυκλικά λεωφορεία (C1, C2, C3, C4 και C5) που κυκλοφορούν τακτικά σε όλη την πόλη. Τη νύχτα, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιήσετε άλλα μέσα μεταφοράς, καθώς τα δρομολόγια τη νύχτα είναι λιγότερα και μετά τα μεσάνυχτα τα λεωφορεία λειτουργούν μόνο στις νυχτερινές γραμμές.
Υπάρχουν 2 στάσεις λεωφορείων στη Σεβίλλη για συνδέσεις με γειτονικές πόλεις:
Σταθμός Prado, πιο κοντά στο κέντρο και προσβάσιμος από σχεδόν όλα τα λεωφορεία. Χτίστηκε τη δεκαετία του 1940 και τα λεωφορεία έρχονται εδώ από τα ανατολικά και νότια της επαρχίας, καθώς και από τις περισσότερες άλλες επαρχίες της Ανδαλουσίας (με εξαίρεση την Ουέλβα). Από τα υπεραστικά τρένα, μόνο εκείνα από τη Μούρθια, την Αυτόνομη Περιφέρεια της Βαλένθια, την Αλμπαθέτε και την Καταλονία.
Ο σταθμός Plaza de Armas βρίσκεται κοντά στο κέντρο της Expo 92, κοντά στην είσοδο της πόλης από την Huelva. Εδώ φτάνουν λεωφορεία από τα βόρεια και δυτικά της επαρχίας και την Ουέλβα, τα περισσότερα υπεραστικά τρένα (Μαδρίτη, Πριγκιπάτο της Αστούριας) και διεθνή τρένα από την Πορτογαλία και την υπόλοιπη Ευρώπη.
Η Σεβίλλη βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Ιβηρικής Χερσονήσου. Διαθέτει ένα εκτεταμένο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων που κατασκευάστηκε για την Expo 92 και συνδέει την πόλη με την υπόλοιπη Ισπανία.
Προς την Huelva βρίσκεται ο αυτοκινητόδρομος A49 και ο αυτοκινητόδρομος 5º Centenario, ο οποίος, αφού περάσει από την Huelva, φτάνει στο Algarve της Πορτογαλίας.
Το Cádiz και ο δήμος Dos Hermanas είναι προσβάσιμα μέσω του αυτοκινητόδρομου Α4 και από εκεί μπορείτε να πάρετε τον αυτοκινητόδρομο N IV (διπλής κυκλοφορίας) ή τον AP4 (διόδια προς Jerez, περίπου 5€).
Η Μάλαγα, η Γρανάδα και η Αλμερία είναι προσβάσιμες από τον αυτοκινητόδρομο Α92, που κατασκευάστηκε πριν από την Expo για να συνδέσει τις μεγάλες πόλεις της Ανδαλουσίας.
Μέχρι την Κόρδοβα, υπάρχει ο Α4, με περαιτέρω συνδέσεις με το Jaén και τη Μαδρίτη.
Ο Α66, ή αλλιώς η Ασημένια Διαδρομή, που σας οδηγεί από τη Σεβίλλη στη Γκιχόν, διασχίζοντας την ισπανική ευθεία γραμμή, είναι πολύ καλά ανεπτυγμένος. Από τη Σεβίλλη προς τη Μέριδα (Ισπανία) ο δρόμος έχει σχεδόν ολοκληρωθεί (απομένουν περίπου 20 χιλιόμετρα), και αυτή είναι η καλύτερη διαδρομή προς τη Μαδρίτη (Σεβίλλη, Μέριδα, Μαδρίτη στον Α5), επειδή είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον Α4, με λιγότερη κίνηση και, επιπλέον, ο Α5 είναι σημαντικά μικρότερος.
Δακτυλιοφόροι δρόμοι. Υπάρχει μόνο ένα μέχρι σήμερα, το SE 30, που κατασκευάστηκε επίσης για την Expo '92. Αυτός ο αυτοκινητόδρομος έχει εξαιρετική χωρητικότητα.
Ένας δεύτερος περιφερειακός δρόμος, ο SE 40, ολοκληρώθηκε και έχε τεθεί σε λειτουργία το 2012.
Υπάρχει επίσης ένα σχέδιο για έναν τρίτο περιφερειακό δρόμο, τον SE 35, το οποίο συζητήθηκε κατά τη διάρκεια των εκλογών, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν γίνει οριστικές δηλώσεις.
Κλίμα και καιρός στη Σεβίλλη
ΑντιγράφηκεΗ Σεβίλλη έχει μεσογειακό κλίμα με ηπειρωτική επιρροή, συχνές βροχοπτώσεις, πολύ ξηρά ζεστά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες χωρίς χιόνια. Η μέση ετήσια θερμοκρασία είναι 18,6°C. Ο Ιανουάριος είναι ο ψυχρότερος μήνας, με μέση ελάχιστη θερμοκρασία 5,2°C. Ο Ιούλιος είναι ο θερμότερος μήνας, με μέση ημερήσια μέγιστη θερμοκρασία 35,3°C. Κάθε καλοκαίρι η θερμοκρασία ανεβαίνει αναγκαστικά αρκετές φορές πάνω από τους 40°C.
Οι ακραίες θερμοκρασίες, που καταγράφηκαν σε μετεωρολογικό σταθμό κοντά στο αεροδρόμιο της Σεβίλλης, ήταν -46,6°C στις 23 Ιουλίου 1995 και -5,5°C στις 12 Φεβρουαρίου 1956. Το ρεκόρ, το οποίο δεν έχει καταγραφεί από το Εθνικό Μετεωρολογικό Ινστιτούτο, ήταν -47°C την 1η Αυγούστου 2003. Υπάρχουν φήμες ότι η θερμοκρασία ανήλθε στους 50°C στις 4 Αυγούστου 1881, αλλά τα στοιχεία φαίνεται να είναι ψευδή, μόνο και μόνο επειδή οι μετεωρολογικοί σταθμοί δεν μπορούσαν να μετρήσουν τη θερμοκρασία με την ίδια ακρίβεια όπως σήμερα.
Οι βροχοπτώσεις ανέρχονται σε 500-600 χιλιοστά το χρόνο, οι περισσότερες τον Οκτώβριο και τον Απρίλιο, ενώ ο πιο βροχερός μήνας είναι ο Δεκέμβριος (95 χιλιοστά). Κατά μέσο όρο υπάρχουν 52 ημέρες βροχής και 2.898 ώρες ηλιοφάνειας το χρόνο, καθώς και λίγες ημέρες χιονιού - όχι περισσότερες από 3-4 ημέρες - όταν η ελάχιστη θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 0°C και η μέγιστη δεν υπερβαίνει τους 8-10°C.
Τι να δείτε στη Σεβίλλη
ΑντιγράφηκεΟ καθεδρικός ναός της Σεβίλλης είναι ο μεγαλύτερος γοτθικός καθεδρικός ναός στον κόσμο και ο τρίτος ψηλότερος μετά τον San Pedro στη Ρώμη και τον San Pablo στο Λονδίνο. Χτίστηκε τον 15ο αιώνα στη θέση ενός πρώην τζαμιού του 12ου αιώνα, έχει μέγιστο ύψος 42 μέτρα και συνολική έκταση 11.520 m2.
Η La Giralda είναι ένας μεγαλοπρεπής μιναρές ύψους 92 μέτρων, που χτίστηκε ως τζαμί και αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως καμπαναριό του καθεδρικού ναού, και σήμερα αποτελεί σύμβολο της πόλης. Ανεβαίνοντας τις 34 σκάλες, μπορείτε να απολαύσετε την εκπληκτική θέα της πόλης. Στο υψηλότερο σημείο της La Giralda, μια χάλκινη φιγούρα ύψους επτά μέτρων, γνωστή ως "El Giraldillo", η οποία λειτουργεί ως ανεμοδείκτης, λέγεται ότι όταν το χέρι του Giraldillo δείχνει προς τον ποταμό Guadalquivir.
Το Βασιλικό Παλάτι είναι ένα αραβικό παλάτι του 10ου αιώνα.
Η γειτονιά Santa Cruz είναι μια παλιά εβραϊκή συνοικία δίπλα στον καθεδρικό ναό. Όμορφη θέα στον καθεδρικό ναό, πολλά καταστήματα με αναμνηστικά, τείχη κατάφυτα με λουλούδια και ένα ρομαντικό σκηνικό προσελκύουν τους τουρίστες εδώ.
Ο Χρυσός Πύργος, ένα παρατηρητήριο του 13ου αιώνα, πήρε το όνομά του λόγω της αρχικής χρυσής λάμψης του. Σήμερα στεγάζει το Ναυτικό Μουσείο.
Πλατεία Bullring - γνωστή ως La Real Maestranza, μία από τις σημαντικότερες πλατείες στον κόσμο. Στεγάζει ένα μουσείο αφιερωμένο στα άλογα και τους ταύρους.
Parc Marie Louise - ιδρύθηκε το 1893 από την πριγκίπισσα Marie Louise της Ορλεάνης, την ίδια χρονιά που αναμορφώθηκε από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Forestier, ο οποίος προετοίμασε το πάρκο για την Ιβηροαμερικανική Έκθεση του 1929. Στο εσωτερικό του βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο (πρώην Pavillon des Arts Décoratifs), το Μουσείο Τεχνών και Εθίμων (πρώην περίπτερο Mudejar) και το Βασιλικό Περίπτερο, τα οποία αποτέλεσαν μέρος της Έκθεσης.
Το Βασιλικό Περίπτερο - όλα τα κτίρια έλαβαν μέρος στην Έκθεση.
Η Plaza de España είναι το κύριο μνημείο της Ιβηροαμερικανικής Έκθεσης του 1929. λειτούργησε ως σκηνή για πολλές θεατρικές παραστάσεις, όπως το Star Wars/La Guerra de las Galaxias του Heorde Lucas.
Το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης είναι ένα ιστορικό ισπανικό πανεπιστήμιο που βρίσκεται δίπλα στο πάρκο Maria Luisa. Ένα από τα παλαιότερα ακαδημαϊκά ιδρύματα της χερσονήσου, γιόρτασε πρόσφατα την πεντακοστή επέτειό του. Η μεγάλη λεωφόρος όπου βρίσκεται έχει όμορφη θέα στα περίπτερα της Ιβηροαμερικανικής Έκθεσης του 1929. Αν πρόκειται να την επισκεφθείτε, επισκεφθείτε τη γειτονική Puerta de Jerez, η οποία ανακαινίστηκε πρόσφατα.
Γέφυρα Triana - Η εντυπωσιακή θέα από την άλλη πλευρά σας επιτρέπει να δείτε τα πάντα μαζί: τη λεωφόρο, τον Χρυσό Πύργο, τη Giralda και την πλατεία Bullring. Η καλύτερη ώρα για να βρεθείτε εδώ είναι η ανατολή, το ηλιοβασίλεμα ή ακόμα και η νύχτα.
Η αψίδα της Μακαρένα - Τους τελευταίους δύο αιώνες, μεγάλο μέρος του αραβικού τείχους που περιέβαλλε την πόλη έχει εξαφανιστεί. Μεταξύ των λίγων τμημάτων που έχουν διασωθεί, η αψίδα της Μακαρένα βρίσκεται ίσως στην καλύτερη κατάσταση. Αυτή η αψίδα συμπληρώνει το τείχος κατά μήκος της γειτονικής λεωφόρου, γνωστής ως Ronda de Capuchinos. Βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το κτίριο του Κοινοβουλίου της Ανδαλουσίας, το οποίο κάποτε στέγαζε το Νοσοκομείο των Πέντε Πληγών.
Alamillo Park. Το πάρκο αυτό βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης, δίπλα στο Ολυμπιακό Στάδιο και τη γέφυρα Alamillo, και είναι το μεγαλύτερο πάρκο της Σεβίλλης. Διαθέτει μια σύντομη διαδρομή με τρένο, μονοπάτια για περπάτημα και ποδηλασία, κούνιες, περίπτερα και έναν μεγάλο καλοκαιρινό χώρο ψυχαγωγίας (los veranillos del alamillo) που απευθύνεται κυρίως σε παιδιά.
Πανεπιστήμιο Pablo de Olavide - βρίσκεται 20 λεπτά από το κέντρο της πόλης, ένα πρωτότυπο "πανεπιστήμιο του μέλλοντος". Συνιστάται μια επίσκεψη στο μουσείο υπό την καθοδήγηση των μαθητών στα τέλη Σεπτεμβρίου ή στις αρχές Οκτωβρίου.
Nervion - σε αντίθεση με το ρωμανικό κέντρο, το Nervion είναι μια μοντερνιστική συνοικία με ατμόσφαιρα παρόμοια με εκείνη των καλύτερων παρισινών συνοικιών.
Hotel Alfonso XIII - βρίσκεται μεταξύ του εργοστασίου καπνού και του Palacio San Telmo, το πιο γοητευτικό ξενοδοχείο της Σεβίλλης. Ο αρχιτέκτονας, José Espío y Muñoz, το σχεδίασε με βάση το μοτίβο της Ιβηροαμερικανικής Έκθεσης του 1929, εκφράζοντάς το στην αρχιτεκτονική, στους κήπους, στις ταπισερί, στα κεραμίδια και στο μάρμαρο - ένα πραγματικό παράδειγμα αρχιτεκτονικής των αρχών του αιώνα και τοπικής χειροτεχνίας. Το κτίριο, το οποίο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής του, έχει γίνει ένα από τα καλύτερα και πολυτελέστερα ξενοδοχεία στον κόσμο.
Μεταφορά
ΑντιγράφηκεΤο λιμάνι της Σεβίλλης βρίσκεται 80 χλμ. από τις εκβολές του ποταμού Γουαδαλκιβίρ και είναι το μοναδικό εμπορικό ποτάμιο λιμάνι της Ισπανίας. Σχεδιάστηκε τόσο ως λιμάνι της Μεσογείου όσο και ως λιμάνι του Ατλαντικού, και λόγω πολλών παραγόντων έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια εσωτερικού και εμπορικά λιμάνια της Ισπανίας. Υπήρξε κέντρο εμπορίου από τον Μεσαίωνα και η ακμή της ήταν το 1503, όταν εμφανίστηκε στη Σεβίλλη ο θεσμός της Casa de la Contratación, με στόχο να μονοπωλήσει όλο το εμπόριο με την Ινδία, και διήρκεσε μέχρι το 1717, όταν ο θεσμός μεταφέρθηκε στο Κάντιθ. Η παρακμή του λιμανιού άρχισε τον 17ο αιώνα, λόγω της αυξημένης χωρητικότητας των πλοίων και της δυσκολίας πλεύσης στον ποταμό Γουαδαλκιβίρ, και τα γαλόνια άρχισαν να προτιμούν τις ακτές του Κάντιθ.
Σήμερα, το λιμάνι της Σεβίλλης διακινεί περίπου 4 εκατομμύρια τόνους εμπορικής κίνησης ετησίως. Πρόκειται κυρίως για γεωργικά προϊόντα (λάδι, δημητριακά, λιπάσματα κ.λπ.), τόσο σε υγρή όσο και σε στερεή μορφή, καθώς και για γενικά εμπορεύματα. Τα εμπορεύματα προέρχονται από τα δυτικά της Ανδαλουσίας, την Εξτρεμαδούρα και, ορισμένα προϊόντα, από το κέντρο της Ισπανίας.
Ο σταθμός Santa Justa είναι ο κύριος σταθμός για τους τουρίστες που ταξιδεύουν με τρένο στη Σεβίλλη. Μεταξύ 1987-1991 κατασκευάστηκε η πρώτη ισπανική γραμμή για τρένα υψηλής ταχύτητας (AVE), η οποία συνέδεε τη Σεβίλλη με τη Μαδρίτη από το 1992. Το 2008 ήταν ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς της χώρας και ο μεγαλύτερος συγκοινωνιακός κόμβος στην Ανδαλουσία όσον αφορά τον αριθμό των επιβατών. Πολλά προαστιακά τρένα διέρχονται από εδώ, συνδέοντας διάφορες τοποθεσίες εντός και εκτός της πρωτεύουσας, στην επαρχία και σε ολόκληρη την περιοχή.
Η Σεβίλλη διαθέτει ένα εξαιρετικό οδικό δίκτυο, αυτοκινητόδρομους και λεωφόρους που τη συνδέουν με τις υπόλοιπες πρωτεύουσες της Ανδαλουσίας και τις μεγάλες πόλεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας:
Ο νότιος αυτοκινητόδρομος: Σεβίλλη - Χερέθ ντε λα Φροντέρα - Κάντιθ
Ο αυτοκινητόδρομος Silver Route: Τζιχόν - Σαλαμάνκα - Μέριδα - Σεβίλλη
Αυτοκινητόδρομος Ανδαλουσία: Σεβίλλη - Αλμερία - Γρανάδα - Μάλαγα
Νότιος αυτοκινητόδρομος: Μαδρίτη - Κόρδοβα - Jaén
Αυτοκινητόδρομος του πέμπτου αιώνα: Σεβίλλη - Ουέλβα - Αγιαμόντε - πορτογαλικά σύνορα
Αυτοκινητόδρομος Utrera: Dos Eramanas - Utrera
Βόρειος αυτοκινητόδρομος: La Rinconada - San José de la Rinconada
Βόρειος περιφερειακός δρόμος
City Ring Road
Η Κοινοπραξία Μεταφορών της Μητροπολιτικής Περιοχής της Σεβίλλης είναι ένας δημόσιος οργανισμός που συγκεντρώνει τις μετακινήσεις και χρηματοδοτείται από νομικά πρόσωπα. Η κοινοπραξία αποσκοπεί στη ρύθμιση της οικονομικής, τεχνικής και διοικητικής συνεργασίας για την από κοινού διαχείριση των υποδομών και των υπηρεσιών μεταφορών στους δήμους-μέλη της κοινοπραξίας.
Η Tussam είναι μια Ανώνυμη Δημοτική Κοινότητα που ιδρύθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1975, η οποία διαχειρίζεται το δίκτυο αστικών μεταφορών στη Σεβίλλη και διαθέτει πολλές νέες υπηρεσίες σε μια συνολική επιφάνεια 110.000 m2, συμπεριλαμβανομένων 7.250 m2 γραφείων, 9.000 m2 εργαστηρίων για πλοία και 70.000 m2 αποβάθρας για στόλους. Η Tussam είναι πιστοποιημένη κατά ISO 9001:2000.
Η Tussam παρέχει υπηρεσίες μέσω δικτύου 38 ιδιόκτητων γραμμών και 4 μισθωμένων γραμμών. Μεταφέρει 83.902.242 επιβάτες ετησίως και πραγματοποιεί περίπου 8.000 ταξίδια, διανύοντας 14.957.077 χιλιόμετρα ετησίως.
Το 2006, απασχολούσε 1.448 άτομα. Ο στόλος διαθέτει 400 οχήματα. Επιπλέον, 86 λεωφορεία λειτουργούν με φυσικό αέριο, 60 με βιοντίζελ και 2 μικρά λεωφορεία με ηλεκτρική ενέργεια.
Στις 28 Οκτωβρίου 2007 εγκαινιάστηκε η πρώτη γραμμή τραμ στη Σεβίλλη από την εταιρεία δημόσιων μεταφορών TUSSAM με την ονομασία Metrocentro. Σήμερα τα τραμ εκτελούν δρομολόγια μεταξύ του Prado San Sebastian και της Nova Placa, κατά μήκος της Avenida Carlos V, του San Fernando και της Avenida de la Constitución σε μήκος 1,35 χιλιομέτρων.
Η πρώτη γραμμή του μετρό της Σεβίλλης αναμένεται να ανοίξει στις αρχές του 2009. Οι 22 σταθμοί θα βρίσκονται σε τέσσερις δήμους της μητροπολιτικής περιοχής. Όσον αφορά τον τύπο, θα είναι μια υπόγεια γραμμή που θα διέρχεται από τα κύρια αστικά κέντρα και μια 100% ανεξάρτητη πλατφόρμα στις προαστιακές περιοχές εκτός των δήμων. Στο πλαίσιο του κύριου έργου, θα κατασκευαστούν τέσσερις γραμμές που θα διέρχονται από το κέντρο της πόλης προς τους οικισμούς της μητροπολιτικής περιοχής.
Σύμφωνα με το Σχέδιο Ποδηλατοδρόμων για τη Σεβίλλη, το συνολικό μήκος των ποδηλατοδρόμων θα ανέλθει σε 120 χιλιόμετρα όταν το έργο θα υλοποιηθεί πλήρως. Επιπλέον, προβλέπονται ειδικά κέντρα ποδηλάτων με χώρους στάθμευσης και πλήρεις πληροφορίες για τη διαδρομή. Τα κέντρα αυτά θα βρίσκονται στις πιο σημαντικές και πυκνοκατοικημένες περιοχές.
Οι τουρίστες της Σεβίλλης μπορούν να επωφεληθούν από τα τουριστικά γραφεία και να δουν την πόλη με λεωφορείο ή πλοίο.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της Παγκόσμιας Έκθεσης 2009, έχουν ξεκινήσει έργα πολιτικού μηχανικού στην πόλη. Αυτό διευκόλυνε σημαντικά τις μετακινήσεις των πολιτών στη Σεβίλλη και τη μητροπολιτική περιοχή. Υλοποιήθηκαν τα ακόλουθα έργα:
Ο σταθμός Santa Justa, που σχεδιάστηκε το 1988 από τους αρχιτέκτονες Antonio Crusem Villaón και Antonio Otricem García, υπό τη διεύθυνση του μηχανικού José Antonio Reima Duffo, τέθηκε σε λειτουργία το 1991.
Σχεδιασμός και θέση σε λειτουργία μιας γραμμής για τρένα υψηλής ταχύτητας, που θα επιτρέπει στα τρένα ABE να συνδέουν τη Μαδρίτη με τη Σεβίλλη. Η γραμμή έχει έκτοτε επεκταθεί για να συνδέσει άλλες πόλεις, ιδίως τη Μάλαγα και τη Βαρκελώνη.
Το 1989, εν όψει της Παγκόσμιας Έκθεσης του 1992, ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Rafael Moneo να σχεδιάσει ένα σχέδιο αναμόρφωσης και επέκτασης του αεροδρομίου: περισσότεροι διάδρομοι προσγείωσης, νέοι δρόμοι που θα συνέδεαν το αεροδρόμιο με τον εθνικό αυτοκινητόδρομο N-IV, ένας νέος τερματικός σταθμός και ένας νέος πύργος ελέγχου στο νότιο διάδρομο προσγείωσης, τα οποία θα αύξαναν σημαντικά τον αριθμό των πτήσεων επιβατών και εμπορευμάτων.
Ένα δίκτυο αυτοκινητοδρόμων κατασκευάστηκε για να συνδέσει τη Σεβίλλη με όλες τις πρωτεύουσες της επαρχίας της Ανδαλουσίας, καθώς και με τη Λισαβόνα, τη Μαδρίτη, την Εξτρεμαδούρα, τα ανατολικά και τα βόρεια της χερσονήσου - ο περίφημος αυτοκινητόδρομος "Ασημένια Οδός".
Η κυκλική διαδρομή υψηλής ταχύτητας, γνωστή ως SE-30, απαιτούσε την κατασκευή πολλών γεφυρών πάνω από τον ποταμό Guadalgivir, ορισμένες από τις οποίες ήταν πολύ οριακές και σχεδιάστηκαν από διάσημους αρχιτέκτονες όπως ο Alamillo, ο μηχανικός και ο αρχιτέκτονας Santiago Calatrava. Η διαδρομή είναι γνωστή ως "Πέμπτος αιώνας" από τους μηχανικούς και αρχιτέκτονες José Antonio Fernández Ordóñez και Julio Martínez Salzón.
Η Λεωφόρος Συντάγματος και η Novaya Ploshchad έχουν μετατραπεί για πεζούς, και η γραμμή ηλεκτρικού τρένου που διασχίζει την προαναφερθείσα περιοχή έχει τεθεί σε λειτουργία.
Οι ακόλουθες υποδομές μεταφορών υλοποιούνται το 2008:
Κατασκευή σιδηροτροχιών για τρένα υψηλής ταχύτητας προς Μάλαγα, Γρανάδα, Κάντιθ και Ουέλβα.
Κατασκευή του νέου περιφερειακού δρόμου SE-40.
Νέα πύλη στο λιμάνι της Σεβίλλης για την πρόσβαση μεγαλύτερων πλοίων.
Το νέο δίκτυο μετρό της πρωτεύουσας, η πρώτη γραμμή του οποίου δοθηκε σε λειτουργία το 2009.
Πρόσθετα δρομολόγια του αστικού τραμ και επέκταση των παλαιών προς το σταθμό San Bernardo
Φαγητό και ποτό
ΑντιγράφηκεΗ Σεβίλλη είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου σε μπαρ. Τα μπαρ της Σεβίλλης προσφέρουν επίσης άφθονα σνακ και πληροφορίες για τις κοντινότερες ντίσκο και κλαμπ. Η γειτονιά Nervión συνιστάται ιδιαίτερα, καθώς υπάρχουν πολλά από αυτά.
Ένα άλλο καλό σημείο είναι η Calle Betis, που βρίσκεται ανάμεσα στις γέφυρες Triana ("Isabel Segunda") και St Telmo. Υπάρχουν πολλά μπαρ, παμπ και εστιατόρια με ιταλική, σεβιλιανή και αραβική κουζίνα. Ένα τέλειο μέρος για να περάσετε μια καλοκαιρινή βραδιά καθισμένοι με ένα ποτήρι κρασί, κοντά στο ποτάμι.
Το "Bodeguita el peregil" βρίσκεται στην οδό Mateos Gago. Υπέροχο πορτοκαλί κρασί.
Για ένα σφηνάκι ένα καλοκαιρινό βράδυ ή για ένα φλιτζάνι καφέ ένα χειμωνιάτικο βράδυ, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από την "Terraza Colón" απέναντι από το θέατρο Maestranza, που προσφέρει μια υπέροχη θέα του Χρυσού Πύργου και της Τριάδας στην απέναντι όχθη του ποταμού.
Ένα άλλο δημοφιλές σημείο, στη λεωφόρο Avenue du Bois de Bois, είναι το Café Charlotte. Ένα καφέ σε παριζιάνικο στιλ με μεγάλη ποικιλία από τσάγια, παγωτά, χυμούς, γλυκά και μια φιλόξενη βεράντα. Υπάρχει πληθώρα επιλογών πρωινού. Για τους επισκέπτες που διανυκτερεύουν, υπάρχει μεγάλη ποικιλία κοκτέιλ και ποτών, με και χωρίς αλκοόλ, και για να μην πίνετε με άδειο στομάχι - διάφορα ελαφριά σνακ. Όλα αυτά συνοδεύονται από άριστη εξυπηρέτηση.
Φωτογραφίες της Σεβίλλης
Αντιγράφηκε
