Το Αλικάντε είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αυτόνομης Περιφέρειας της Βαλένθια (Ισπανία). Βρίσκεται στη Μεσόγειο Θάλασσα και είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας του Αλικάντε και της περιφέρειας Αλακάντι. Το Αλικάντε είναι μια διάσημη τουριστική πόλη.
Η πόλη βρίσκεται στις ακτές της Μεσογείου, σε μια πεδιάδα που διασχίζεται από μια σειρά λόφων και κορυφών. Το όρος Benacantil, ύψους 169 μέτρων, στο οποίο βρίσκεται το κάστρο της Σάντα Μπάρμπαρα, δεσπόζει πάνω από την πόλη και δημιουργεί την πιο χαρακτηριστική θέα της πόλης. Η πόλη φιλοξενεί επίσης το όρος Tossal με το κάστρο San Fernando, τις οροσειρές San Julián και Grossa, τις πλαγιές Garbinet και Tossal de Manises. Ενδιάμεσα υπάρχουν χαράδρες και φαράγγια, μερικά εντελώς αόρατα λόγω της εκτεταμένης πόλης, όπως οι κοιλότητες Canicia, Bon Hivern και San Blas Benalua- άλλα, μεγαλύτερα σε μέγεθος, έχουν μετατραπεί σε κανάλια: La Rambla de las Ovejas και del Juncaret. Στα νότια της πόλης υπάρχει μια ελώδης περιοχή, το αλμυρό έλος Agua Amarga.
Κατά μήκος της ακτογραμμής υπάρχουν οι ακόλουθες παραλίες από βορρά προς νότο: San Juan, La Almadraba, La Albufereta, El Postiguet, Agua Amarga, El Saladar και στο νησί Tabarca. Μεταξύ των παραλιών La Albufereta και San Juan βρίσκεται το ακρωτήριο Cabo de las Huertas με πολυάριθμους όρμους: Calabarda, Cantalares, Los Judeos και La Palmera.
Εντός της πόλης, η υψομετρική διαφορά είναι σημαντική- το δημαρχείο βρίσκεται 0 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και από αυτό το επίπεδο μετριούνται όλα τα ύψη στην Ισπανία. Ορισμένες συνοικίες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο (παραλία Playa de San Juan), οι παραλίες Bon Repos και San Blas βρίσκονται 30 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, το Los Ángeles βρίσκεται 75 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, η πόλη των Κήπων και η Virgen del Remedio βρίσκονται πάνω από 85 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
Ο δήμος καλύπτει μια έκταση λίγο μεγαλύτερη από 201,3 km², με υψηλότερο σημείο το Cabezón de Oro στα 1.208 m. Υπάρχουν επίσης λιγότερο ψηλά βουνά, όπως οι οροσειρές Aguilas, Alcoraya, Mediana, Fontkalent (426 μ.), Sancho και los Tajos, που χωρίζουν το Αλικάντε από τις περιοχές Vinalopo. Οι λόφοι αυτοί αποτελούνται κυρίως από ασβεστόλιθο, μάρμαρο και αμμόλιθο.
Στο Αλικάντε βρίσκονται οι ποταμοί Monnegre και Seco και η Rambla de las Ovejas. Το νησί Tabarca απέναντι από το ακρωτήριο Santa Pola είναι επίσης μέρος του δήμου.
Πώς να πάτε εκεί
ΑντιγράφηκεΤο Διεθνές Αεροδρόμιο του Αλικάντε απέχει 12 χλμ. από το κέντρο της πόλης (περιοχή El Altet). Η πρόσβαση στο αεροδρόμιο γίνεται μέσω των οδών A-7 και N-332. Ο δρόμος από το κέντρο του Αλικάντε προς το αεροδρόμιο είναι οκτώ χιλιόμετρα και προς τις δύο κατευθύνσεις, με μέσο χρόνο διαδρομής δεκαπέντε λεπτά και τριάντα λεπτά κατά τις ώρες αιχμής. Το λεωφορείο C6 αναχωρεί κάθε 40 λεπτά από την Plaza del Maar και κοστίζει €1.
Υπάρχουν καθημερινά τρένα της Renfe από τη Μαδρίτη, τη Σεβίλλη και τη Βαρκελώνη, μεταξύ άλλων. Τα προαστιακά τρένα συνδέουν τα μεγαλύτερα κέντρα της επαρχίας Αλικάντε.
Ο φθηνότερος τρόπος για να φτάσετε στο Αλικάντε είναι με λεωφορείο. Υπάρχουν λεωφορεία προς όλες σχεδόν τις πόλεις. Υπάρχουν τακτικά δρομολόγια από το σταθμό λεωφορείων σε όλη την Ισπανία και υπάρχουν διεθνή λεωφορεία για τουρίστες από την Ευρώπη.
Το οδικό δίκτυο συνδέει το Αλικάντε με τη Βαλένθια, τη Μούρθια και τη Μαδρίτη. Ο καλύτερος τρόπος για να φτάσετε από τη Μαδρίτη στο Αλικάντε είναι με το AP36, το οποίο ξεκινά από τον M40 και εκτείνεται κατά μήκος του R4 μέσω του Albacete στο Αλικάντε. Πρόκειται για δρόμο με διόδια, αλλά θα πληρώσετε μόνο 20 ευρώ για όλη τη διαδρομή.
Κλίμα και καιρός στο Αλικάντε
ΑντιγράφηκεΤο Αλικάντε έχει μεσογειακό ξηρό κλίμα, με ήπιες θερμοκρασίες καθ' όλη τη διάρκεια του έτους και συχνές βροχοπτώσεις, ιδίως το φθινόπωρο και την άνοιξη. Οι μέσες θερμοκρασίες κυμαίνονται από 16,8ºC έως 6,2ºC τον Ιανουάριο και από 30,6ºC έως 20,4ºC τον Αύγουστο, με μέσο ετήσιο όρο 17,8ºC. Χαλάζι και θερμοκρασίες άνω των 40 ºC είναι πολύ σπάνιες στην περιοχή. Οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι ασήμαντες λόγω της εγγύτητας της θάλασσας, αν και ένας δυτικός άνεμος μπορεί να αυξήσει τη θερμοκρασία κατά περισσότερο από 15 ºC. Το ίδιο ισχύει και για τις ετήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.
Οι βροχοπτώσεις ανέρχονται κατά μέσο όρο σε 366 mm ετησίως, ενώ οι πιο βροχεροί μήνες είναι ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος, όταν σημειώνονται ισχυρές βροχοπτώσεις που μπορεί να προκαλέσουν έως και 200 mm βροχής μέσα σε 24 ώρες. Αυτό εξηγεί τις μόλις 37 ημέρες βροχής ανά έτος και τις 2.864 ώρες ηλιοφάνειας.
Η μέγιστη καταγεγραμμένη θερμοκρασία στο Αλικάντε είναι 41,4°C (4 Ιουλίου 1994 και 12 Ιουλίου 1961) και 40,4°C (18 Αυγούστου 1949). Οι ελάχιστες θερμοκρασίες ήταν -4,6 °C (12 Φεβρουαρίου 1956, όταν έπεσε χιόνι) και -2,6 °C (3 Ιανουαρίου 1971 και 26 Δεκεμβρίου 1962). Η μέγιστη 24ωρη βροχόπτωση ήταν 270,2 mm (30 Σεπτεμβρίου 1997) και 220,2 mm (19 Οκτωβρίου 1982). Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2008 παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των βροχοπτώσεων.
Τι να δείτε στο Alicante
ΑντιγράφηκεΥπάρχουν αρκετά μεγάλα μουσεία στο Αλικάντε (το μελλοντικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, το MUBAG και το MARC, αλλά και το CAPA) και πολλά μικρότερα μουσεία και περιοδικές εκθέσεις σε διάφορα σημεία της πόλης, όπως το Lonja de Pescado, το Deputación de Alicante και τα Ταμιευτήρια.
Το 2006 το Αλικάντε φιλοξένησε την έκθεση "Το φως των εικόνων και των εικόνων" στον καθεδρικό ναό του San Nicolás και στις εκκλησίες Santa Fas και Santa María.
Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (MACA), υπό κατασκευή
Museo de Arte Contemporaneo de Alicante που βρίσκεται στην παλιά συνοικία. Από το 2006 το μουσείο βρίσκεται υπό ανακαίνιση και επέκταση και ως εκ τούτου είναι κλειστό για το κοινό. Μέχρι πρόσφατα ήταν γνωστό ως Museo de Arte Alicante, όπως ακριβώς και το ίδιο το κτίριο, το οποίο είναι ένα από τα παλαιότερα της πόλης και χτίστηκε το 1685. Το κτίριο, ένα όμορφο δείγμα του τοπικού μπαρόκ, έχει χρησιμοποιηθεί για διάφορους σκοπούς από την ίδρυσή του: ως δημοτικός σιτοβολώνας, φυλακή, πάρκο πυροβολικού, εμπορική σχολή και ακόμη και ως προσωρινή κατοικία του δημαρχείου.
Ο κύριος πυλώνας του μελλοντικού μουσείου φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Eusebio Sempere από το Αλικάντε το 1978 και αποτέλεσε ένα από τα έργα της Συλλογής Τέχνης του 20ού αιώνα. Θα εκτεθούν πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, μικτές τεχνικές και λιθογραφίες Ισπανών και ξένων καλλιτεχνών (Νταλί, Πικάσο, Chillida, Juan Miró, Kandinsky, Chagall ή Vasarely).
Στο νέο μουσείο θα εκτίθεται επίσης η συλλογή του Eusebio Sampere, η οποία θα περιλαμβάνει τα περισσότερα έργα του δασκάλου, καθώς και η συλλογή του Αλικαντινού Juan Frances.
Museo de Arte Gravina (MUBAG)
Το μουσείο είναι αφιερωμένο κυρίως στη ζωγραφική και τη γλυπτική της Αλικάντειας από τον 16ο αιώνα έως τις αρχές του 20ού αιώνα.
Μεταξύ των άλλων έργων που εκτίθενται είναι μια σειρά από έργα του 16ου αιώνα: ο Γολγοθάς του δασκάλου του Αλικάντε Rodrigo de Oson, ένα γλυπτό του San Juan Dios de Salcillo (18ος αιώνας) και ένα πορτρέτο του Φερνάντο VII από τον καλλιτέχνη της Βαλένθια Vicente López. Στο μουσείο υπάρχουν πολλά έργα περιφερειακών καλλιτεχνών, οι πιο διάσημοι του 19ου αιώνα: Antonio Hisbert (έκδοση του έργου "Los comuneros de Castilla"/"Οι άρχοντες των κτημάτων της Καστίλης"), Joaquin Agrasota, Lorenzo Casanova/Fernando Cabrera Casanova. Τα έργα τους αντικατοπτρίζουν τις κύριες τάσεις του 19ου αιώνα: ιστορικισμός, κοστουμισμός, πορτρέτα και τοπία.
Βρίσκεται στο Παλάτι των Δούκων της Lumiara, που χτίστηκε μεταξύ 1748 και 1808 και έχει ανακηρυχθεί τοπικό μνημείο ιστορικής κληρονομιάς. Έχει ανακαινιστεί πρόσφατα το (2001) και είναι τώρα ένα τετραώροφο κτίριο με έναν ακόμη μικρό πέμπτο όροφο.
Το Αρχαιολογικό Επαρχιακό Μουσείο (MARK)
Παρουσιάζει αρχαιολογικά αντικείμενα από όλες τις επαρχίες, από τη λίθινη εποχή έως τη σύγχρονη εποχή, όπως η Ιβηρική Κυρία Cabejo Lucero. Ξεχωρίζει μεταξύ άλλων μουσείων για τη χρήση καινοτόμων τεχνολογιών και τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων. Ψηφίστηκε ως το "Καλύτερο Ευρωπαϊκό Μουσείο του 2004".
Κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2006, το μουσείο φιλοξένησε την έκθεση Senor de Sipan, η οποία ήταν η πρώτη που παρουσίασε τους θησαυρούς των Mochica (προκολομβιανός πολιτισμός της Νότιας Αμερικής που υπήρχε από τον πρώτο έως τον όγδοο αιώνα στις ακτές του Περού) εκτός του μουσείου.
Βρίσκεται στο παλιό νοσοκομείο San Juan de Dios, στη γειτονιά El Pla.
Άλλα μουσεία στην πόλη
Συλλογή Capa: σύγχρονη ισπανική γλυπτική. Έργα του δέκατου ένατου και του εικοστού αιώνα στις αίθουσες και στους εξωτερικούς χώρους του Κάστρου της Σάντα Μπάρμπαρα.
Μουσείο του Πανεπιστημίου του Αλικάντε
Μουσείο Garrigos Wells
Μουσείο Belenes
Δημοτικό Αρχείο
Μουσείο Πυρκαγιάς
Κεραμικά Museo Municipal
Fish Grocer's Shop, το οποίο έχει συχνά μεγάλες και προσωρινές εκθέσεις.
Πλατεία Ισπανίας: χτίστηκε στη θέση μιας πρώην μαρίνας στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Αποτελείται από 6.000.000 κύβους, στοιβαγμένους σε ένα κυματοειδές μωσαϊκό κόκκινου, μαύρου και λευκού χρώματος. Επιπλέον, υπάρχουν τέσσερις σειρές από φοίνικες, μήκους 500 μέτρων η καθεμία. Η πλατεία αυτή είναι συμβολική τόσο για τους ίδιους τους κατοίκους του Αλικάντε όσο και για τους τουρίστες που επισκέπτονται την πόλη. Ανακαινίστηκε τη δεκαετία του '90 και εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα εμβληματικά αξιοθέατα της πόλης. Πριν από τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, αυτή η περιοχή αναψυχής ονομαζόταν Λεωφόρος των Μαρτύρων.
Πάρκο Canalejas: Βρίσκεται πίσω από την Plaza de España. Υπάρχουν πολλά εκατοντάχρονα δέντρα τεράστιου μεγέθους (Ficus) σε αυτό το πάρκο, τα οποία καθιστούν σχεδόν ολόκληρη την περιοχή σκιερή. Η γειτνίασή του με τη θάλασσα το καθιστά ένα εξαιρετικό μέρος για να χαλαρώσετε και να διαβάσετε. Υπάρχουν διακοσμητικά σιντριβάνια και στις δύο άκρες του πάρκου και πέτρινα γλυπτά λιονταριών και σκύλων στην είσοδο του πάρκου. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο στο πάρκο είναι ο υπερμεγέθης χάρτης της Ισπανίας και το μνημείο του συγγραφέα Carlos Arniz από το Αλικάντε.
El Palmeral/Palm Park: Αυτό το πάρκο βρίσκεται στη βόρεια είσοδο του Αλικάντε. Υπάρχουν εκατοντάδες φοίνικες και άλλα αυτοφυή φυτά, καθώς και μια λίμνη και καταρράκτες νερού, στα οποία μπορείτε να φτάσετε με βάρκα νοικιάζοντας μία από την ακτή.
Lo Morant Park: Το μεγαλύτερο πάρκο της πόλης. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πρωτεύουσας, κοντά στις γειτονιές La Virgen del Remedio, Virgen del Carmen και κοντά στο Κεντρικό Νοσοκομείο. Υπάρχουν πευκοδάση, χώροι αναψυχής, σνακ μπαρ, μια μικρή λίμνη και γήπεδα άθλησης.
Parque la Ereta: Αυτό το πάρκο βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Benacantil και προσφέρει μερικές από τις καλύτερες απόψεις της πόλης. Μπορείτε να δείτε το Barrio de Santa Cruz, τον καθεδρικό ναό San Nicolas, το λιμάνι και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ένα άλλο πλεονέκτημα της περιοχής είναι ότι μπορείτε να περπατήσετε γύρω από το ανακατασκευασμένο τείχος που περιβάλλει το Κάστρο.
Parque Juan Pablo II: Το δεύτερο μεγαλύτερο πάρκο στο Αλικάντε. Βρίσκεται στη λεγόμενη ζώνη PAU-1 ή στο νέο San Blas και έχει οβάλ σχήμα. Υπάρχει ένας ειδικός χώρος για παιδιά, γκαζόν και πολλοί φοίνικες. Σήμερα δεν υπάρχουν πολλές υπηρεσίες εδώ, μόνο ένα φαρμακείο και το τμήμα Bancaja.
Το Αλικάντε ανέκαθεν ένιωθε την έλλειψη πρασίνου στο κέντρο της πόλης, οπότε μετά την ανακατασκευή των γραμμών του τραμ στο κέντρο της πόλης, θα φυτευτούν δέντρα και πιθανότατα πάρκα στις ελεύθερες περιοχές. Μακροπρόθεσμα, εκεί που είναι τώρα ο σταθμός της Μαδρίτης (Renfe) θα υπάρχει η μεγαλύτερη πλατεία στο Αλικάντε. Ο σταθμός (ο μελλοντικός Intermodal) θα βρίσκεται πεντακόσια μέτρα πιο κοντά στα σύνορα της πόλης (κάπου μεταξύ Aliparc και Puente Rojo). Ένα άλλο σημαντικό έργο είναι η επέκταση της πλατείας Plaça Española προς την προκυμαία Tomás y Valiente, διπλασιάζοντας έτσι το μέγεθός της. Ωστόσο, αυτό θα απαιτήσει την κατεδάφιση του Conde de Vallellano, η οποία δεν θα ξεκινουσε πριν από τον αγώνα Volvo Ocean Race 2008 (τον Οκτώβριο του 2009).
Fiestas
Πυρκαγιές San Juan: Οι πυρκαγιές San Juan είναι η μεγαλύτερη επίσημη γιορτή στο Αλικάντε, η οποία ανακηρύχθηκε σε χώρο τουριστικού ενδιαφέροντος το 1984. Η γιορτή αυτή ξεκίνησε πριν από πολύ καιρό με την παράδοση να καίνε πράγματα και να χορεύουν γύρω από τη φωτιά κατά το θερινό ηλιοστάσιο.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εκδηλώσεων, όπως pasacallas, ιπποδρομίες, ταυρομαχίες, μουσικές συναυλίες, αθλητικές εκδηλώσεις και πολλά άλλα. Υπάρχει επίσης άφθονος χώρος για να φάτε και να χορέψετε έξω στις ειδικά στημένες σκηνές και να δοκιμάσετε το εθνικό κέικ τόνου και σύκου. Το φεστιβάλ έχει πάντα τη δική του βασίλισσα. Επιλέγεται από τις νικήτριες των καλλιστείων σε κάθε περιοχή της πόλης. Τις επόμενες ημέρες, εκτός από το παραδοσιακό κάψιμο της κούκλας, διοργανώνονται διαγωνισμοί πυροτεχνημάτων και ένα σόου με λέιζερ που ξεκινά από την παραλία Postiguet.
Μεγάλη Εβδομάδα: Περισσότερες από 30 θρησκευτικές κοινότητες συμμετέχουν στις πομπές της Μεγάλης Εβδομάδας στο Αλικάντε, παρελαύνοντας από το Domingo de Ramos στο Resurrección. Ξεχωρίζουν τα γλυπτά: η Mare de Deu de la Penya (Παναγία των κακών προμηνύσεων) από το Salsillo και η "θαλάσσια" Παναγία της Μοναξιάς, η παλαιότερη της πόλης. Οι πιο διάσημες πομπές είναι αυτή από τον Domingo de Ramos (La burrita), στην οποία συμμετέχουν πολλοί κάτοικοι της πόλης, και μια άλλη από τη Santa Cruz, την Τετάρτη, με περισσότερους από χίλιους προσκυνητές σε τέσσερις φάλαγγες. Η πομπή από το Desendimiento θεωρείται η πιο πολύτιμη. Τέλος, αξίζει να αναφερθούν τα γλυπτά της Μεγάλης Ανακούφισης και της Ελπίδας, τα οποία εκτίθενται στις περιφορές της Μεγάλης Τετάρτης σε στιλ Σεβίλλης.
Σάντα Φας: Αυτό το προσκύνημα, που πραγματοποιείται για 8η χρονιά, ξεκινά από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου (θρησκευτικό) και το Δημαρχείο (πολιτικό) και καταλήγει στο Μοναστήρι της Σάντα Φας, όπου οι συμμετέχοντες υποκλίνονται μπροστά στο Ιερό, ένα κομμάτι καμβά με τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Ιησού Χριστού. Το λείψανο αυτό μεταφέρθηκε από τον ιερέα του Σαν Χουάν, Mosen Pedro Mena τον 15ο αιώνα. Γιορτάζεται τη δεύτερη Πέμπτη μετά τη Μεγάλη Εβδομάδα, με τη συμμετοχή πάνω από 300.000 ανθρώπων, το δεύτερο σημαντικότερο προσκύνημα στην Ισπανία, μετά το Rocío.
Μαυριτανοί και Χριστιανοί: Η γιορτή των Μαυριτανών και των Χριστιανών γιορτάζεται μόνο στο Αλικάντε από τις 9 έως τις 12 Ιουνίου, στο Reboledo, από τις 29 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου, στο Altosano, από τις 12 έως τις 16 Αυγούστου και στο Barrio José Antonio, από τις 24 έως τις 28 Αυγούστου.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις ξεκινούν συνήθως με την Αυγή ("Έναρξη των εορτασμών"), μια επίσημη πομπή με εορταστική ενδυμασία. Η πομπή περπατά κατά μήκος της la Nit de l'Olla ("Η νύχτα της Olla"), όπου εκφωνείται πανηγυρικός λόγος. Αυτό μιμείται τη σκηνή της "νίκης" των Χριστιανών επί των Μαυριτανών. Το φεστιβάλ τελειώνει με τα Retreta, μια ειρωνική πομπή.
Τι να κάνετε
ΑντιγράφηκεΚάστρο Σάντα Μπάρμπαρα: Ελεύθερη είσοδος και υπέροχη θέα στο Αλικάντε. Μπορείτε επίσης να δείτε την πόλη από την Plaza Postiguet παίρνοντας τον ανελκυστήρα, ο οποίος κοστίζει περίπου 2,40 ευρώ (δωρεάν για τους συνταξιούχους). Αξίζει να ανεβείτε μια φορά στην πλατεία και σίγουρα θα επιστρέψετε ξανά στο Αλικάντε. Αν και το πιο εντυπωσιακό πράγμα στο Κάστρο είναι η ίδια η κατασκευή του, μπορείτε να βρείτε πολλές εκθέσεις στο εσωτερικό του, που αλλάζουν ανάλογα με τις εποχές. Μπορείτε να ανεβείτε στον επάνω όροφο για να δοκιμάσετε το "el almorçaret" (μια ωδή) σε έναν από τους ειδικά διαμορφωμένους χώρους του Κάστρου, με τραπέζια και ξύλινους πάγκους όπως ακριβώς στο Chiringuito. Αξίζει να απολαύσετε την ομορφιά της πόλης κατά την ανατολή του ήλιου από το υψηλότερο σημείο.
Παραλία Postiguet: Αν και δεν είναι η καλύτερη παραλία στο Αλικάντε, είναι η πιο κοντινή στην πόλη. Υπάρχουν πολλά φύκια και είναι πολύ ήσυχα.
Τη νύχτα, ένα από τα πιο πολυσύχναστα μέρη της πόλης είναι η Παλιά Πόλη.
Πού να πάω;
Δείτε το Benidorm 40 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης, 20 λεπτά με τον αυτοκινητόδρομο.
Επισκεφθείτε το νησί Tabarca, 11 ναυτικά μίλια και 45 λεπτά από το λιμάνι του Αλικάντε. Το νησί αυτό δεν είναι ακατοίκητο, αν και το επισκέπτονται μόνο τουρίστες.
Επισκεφθείτε την Teteria de Crevillente. Είναι αρκετά δύσκολο να φτάσετε, αλλά αξίζει τον κόπο. Όχι μόνο για την ποικιλία αυθεντικών τσαγιών, αλλά και για να δείτε την εξαιρετική αρχιτεκτονική: πολλές στροφές και μικρά δρομάκια διακοσμημένα σε διαφορετικά στυλ.
Μεταφορά
ΑντιγράφηκεΤο TRAM είναι το σύστημα μετρό του Αλικάντε, το οποίο περιλαμβάνει υπέργειους συρμούς,(επιφανειακούς και υπόγειους) στο κέντρο της πόλης και προαστιακούς συρμούς (ντιζελοκίνητους και συρμούς με ταχύτητες έως 110 km/h) προς τις πλησιέστερες πόλεις της μητροπολιτικής περιοχής και πιο μακριά.
Ο υπόγειος σιδηρόδρομος σας μεταφέρει στο παλιό τμήμα του Αλικάντε, μια σήραγγα που εκτείνεται σε μήκος 4,2 χιλιομέτρων και έχει 6 σταθμούς: MARC, Mercado, Luceros, Intermodal, Gran Via και Avenida de Orihuela, παρέχει τις κύριες μεταφορές εντός της πόλης και των γύρω περιοχών. Μόνο το τμήμα MARC-Mercado, μήκους 730 μέτρων, έχει ολοκληρωθεί. Μέχρι το τέλος του 2008 ειχε τεθεί σε λειτουργία ο σταθμός Luceros και μέχρι το 2011 ειχε ολοκληρωθεί η σήραγγα. Οι ταχύτητες ταξιδιού είναι 70 km/h για τα ηλεκτρικά τρένα και 110 km/h για τα τρένα των τρένων, και δεν θα υπάρχουν "βαριά" τρένα σε αυτή τη σήραγγα.
Οι εργασίες για τη δεύτερη γραμμή (L2), η οποία θα συνδέει το San Vicente de Rapeig με το Babel, περνώντας από το πανεπιστήμιο, το κέντρο της πόλης και τη λεωφόρο Orihuela, βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι εργασίες για τον δακτύλιο της τέταρτης γραμμής (L4) βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση αυτής της σήραγγας, θα ξεκινήσουν νέες εργασίες για την επέκταση της σήραγγας κατά 1,4 χλμ. και δύο σταθμούς: Sangeeta και La Isleta. Συνολικά 34 εκατ. ευρώ πρόκειται να επενδυθούν σε αυτό το έργο για την αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας στο δύσκολο και ανασφαλές τμήμα.
Κοινότητες όπως το San Juan de Alicante και το Muchamiel περιμένουν τη σειρά τους και την κατασκευή των αναγκαίων συγκοινωνιακών συνδέσεων.
Το δίκτυο καλύπτει επίσης ολόκληρο το βόρειο τμήμα της επαρχίας, με υπεραστικά δρομολόγια μεταξύ Benidorm, Altea και Denia, όπου σχεδιάζονται σιδηροδρομικές και άλλες συγκοινωνιακές συνδέσεις.
Οι ακόλουθες γραμμές λειτουργούν:
L-1 Κεντρική αγορά - Benidorm (τραμ)
L-3 Central Market - Campello/Venta Lanusa (Μετρό)
L-4 Puerta del Maar - Avenida de los Naciones (Μετρό)
L-9 Benidorm-Denia (προαστιακοί συρμοί σειράς 2500)
Η πόλη διαθέτει εκτεταμένο δίκτυο αστικών και τοπικών λεωφορείων. Υπάρχουν περίπου 40 γραμμές συνολικά.
Είναι μακράν η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη δημόσια συγκοινωνία από τους κατοίκους του Αλικάντε χάρη στο εκτεταμένο δίκτυο που καλύπτει ολόκληρη την πόλη.
Το αεροδρόμιο βρίσκεται σε απόσταση 11 χλμ. από το κέντρο της πόλης, στο δήμο Elche, στην ομώνυμη περιοχή. Ο διεθνής αερολιμένας El Altet κατατάσσεται στην έκτη θέση όσον αφορά τον αριθμό των διακινηθέντων επιβατών, με περισσότερους από 9 εκατομμύρια το 2007.
Κατά τη διάρκεια του 2008, το αεροδρόμιο σχεδιάζε να επεκταθεί με την κατασκευή ενός νέου υπερσύγχρονου τερματικού σταθμού, ο οποίος θα αυξήσει την κίνηση κατά περισσότερα από 20 εκατομμύρια. Υπάρχουν επίσης σχέδια για την κατασκευή της προαστιακής γραμμής RENFE C-1, η οποία θα συνδέει το αεροδρόμιο με τον μελλοντικό Κεντρικό Διατροπικό Σταθμό.
Σήμερα, υπάρχουν τρεις γραμμές που συνδέουν την πόλη με τη γύρω περιοχή και τους πλησιέστερους οικισμούς. Οι γραμμές αυτές κατανέμονται μεταξύ δύο εταιρειών. Δύο λειτουργούν από την RENFE, τον Δημόσιο Επιχειρηματικό Οργανισμό που υπάγεται στο ισπανικό Υπουργείο Ανάπτυξης, με τον οποίο μπορούν να προσεγγιστούν οι περισσότερες μεγάλες ισπανικές πόλεις. Ο τρίτος είναι ο σιδηρόδρομος FHV (Σιδηρόδρομοι της Βαλένθια), ο οποίος συνδέει το κέντρο της πόλης (TRAM) με το Benidorm, περνώντας από πολλές παραλιακές πόλεις:
Αλικάντε - Ντένια (FHV, αλλαγή στο Μπένιντορμ)
Αλικάντε - Μούρθια (γραμμή C-1, RENFE)
Alicante-University/San Vicente del Raspeig (γραμμή C-3, RENFE)
Τρένο Euromed: Αλικάντε-Βαλένθια-Βαρκελώνη
AVE: προγραμματίζεται η χρήση του AVE στο Αλικάντε από το 2012
Φωτογραφίες από Αλικάντε
Αντιγράφηκε
