Στο φιόρδ Skaga, στη βόρεια ακτή της Ισλανδίας, βρίσκεται η πόλη Saudarkrokur. Η πόλη αυτή καταλαμβάνει το νότιο τμήμα του φιόρδ. Από το Saudarkrokur, πρέπει να διανύσετε μεγάλη απόσταση (295 χλμ.) για να φτάσετε στην πρωτεύουσα. Σύμφωνα με στοιχεία του 2007, η πόλη έχει πληθυσμό πάνω από δυόμισι χιλιάδες κατοίκους. Όμως, παρά τον αριθμό αυτό, η πόλη θεωρείται η μεγαλύτερη πόλη της βορειοδυτικής Ισλανδίας.
Το Saudarkrokur μπορεί να οριστεί ως το εμπορικό κέντρο ολόκληρης της περιοχής. Οι άνθρωποι εδώ αναπτύσσουν γαλακτοκομία, αλιεύουν και επεξεργάζονται ψάρια σε βιομηχανική κλίμακα. Η πόλη παράγει επίσης ορυκτό μαλλί. Το Saudarkrokur είναι επίσης διάσημο σε όλη την Ισλανδία για την εκτροφή αλόγων.
Η πόλη πήρε το όνομά της από το ρυάκι που ρέει δίπλα της. Όσον αφορά την ιστορία του Saudarkrokur, πρέπει να αναφερθεί ο θρύλος ότι ένας Βίκινγκ ονόματι Saimundr Sudejski ήρθε στο νησί από τη Σουηδία και ίδρυσε μέρος του οικισμού εδώ. Ένας άλλος Βίκινγκ με το όνομα Skefiel κατείχε ένα άλλο τμήμα της μελλοντικής πόλης. Μετά τη διαμάχη τους, ωστόσο, δεν χτίστηκαν σπίτια, δεν εγκαταστάθηκαν άνθρωποι και δεν σχηματίστηκαν αποικίες στη γη για περισσότερα από χίλια χρόνια.
Ο λόγος γι' αυτή την απομόνωση είναι αρκετά απλός - αποδείχθηκε ότι ήταν αρκετά δύσκολο για τους ναυτικούς και τους εμπόρους να ελλιμενιστούν στις ακτές του Saudarkrokur. Η δυτική ακτή διέθετε μόνο λίγα φυσικά λιμάνια κατάλληλα για προσέγγιση. Ένας μεγάλος αριθμός εμπόρων της εποχής απέκτησε άδεια να εμπορεύεται σε ορισμένες περιοχές της ανατολικής ακτής του φιόρδ.
Οι κάτοικοι της απέναντι όχθης εμποδίζονταν να επισκεφθούν τους εμπορικούς τόπους στην ανατολική όχθη από τον ποταμό Heradsvötn και ορισμένοι έμποροι διέτρεχαν σοβαρό κίνδυνο να διασχίσουν τη διαδρομή. Μόλις το 1856 επετράπη επίσημα η απευθείας εμπορική δραστηριότητα με πλοίο και το επόμενο έτος, το 1857, ο εμπορικός σταθμός Saudarkrokur εμφανίστηκε στους ισλανδικούς χάρτες.
Ο πρώτος πραγματικός οικισμός συνδέεται με τον σιδηρουργό Auri Aurnason - το 1871 έχτισε με τη σύζυγό του το πρώτο σπίτι μαζί με ένα σιδηρουργείο. Η ακμάζουσα περιοχή είχε απόλυτη ανάγκη τις υπηρεσίες σιδηρουργίας που μπορούσε να προσφέρει, ειδικά όταν η γεωργία άρχισε να ανθίζει στην περιοχή. Ο σιδηρουργός ασχολήθηκε με την παροχή κατοικιών προς ενοικίαση. Και η εκτεταμένη οικογένεια του σιδερά πωλούσε επίσης ποτά, οπότε το πρώτο σπίτι έγινε τόσο διάσημο που ο σιδεράς απέκτησε αργότερα το παρατσούκλι του μπάρμαν.
Μέσα σε λίγα χρόνια ο πρώτος από τους εμπόρους είχε ήδη χτίσει ένα σπίτι στο Saudarkrokur. Στη συνέχεια ήρθε το επόμενο σπίτι, το οποίο αργότερα έγινε ένα μεγάλο ξενοδοχείο. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες στην περιοχή άρχισαν να ανεβαίνουν και μέχρι το 1900 είχαν εγκατασταθεί εκεί περίπου τετρακόσιοι άνθρωποι. Στη συνέχεια ο πληθυσμός αυξήθηκε τόσο πολύ που έπρεπε να χτιστούν σχολεία και νοσοκομεία. Το πιο σημαντικό, σύντομα άρχισε η κατασκευή μιας εκκλησίας.
Τελικά, το 1947, το Saudarkrokur αναγνωρίστηκε επίσημα ως πόλη. Η ενσωμάτωση της πόλης στο cisla πραγματοποιήθηκε το 1998.
Όσον αφορά το κλίμα, είναι μάλλον διφορούμενο. Ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος είναι συνήθως οι ψυχρότεροι μήνες του έτους. Η ετήσια βροχόπτωση μπορεί να είναι περίπου πεντακόσια χιλιοστά και κατανέμεται αρκετά ομοιόμορφα κατά τη διάρκεια του έτους. Η περιοχή χαρακτηρίζεται επίσης από μια περίοδο ξηρασίας, η οποία αρχίζει την άνοιξη και διαρκεί μέχρι την έναρξη του καλοκαιριού.
