Η λίμνη Mývatn είναι ένα φυσικό ορόσημο στα βόρεια της Ισλανδίας, που περιλαμβάνεται στην τουριστική διαδρομή Golden Circle και στον προσωρινό κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Η γραφική υδάτινη μάζα βρίσκεται στην καρδιά της ηφαιστειακής ζώνης που διατρέχει ολόκληρη τη βόρεια περιοχή του νησιού. Τα ηφαίστεια και τα "επακόλουθα" της δραστηριότητάς τους κάνουν το γύρω τοπίο να μοιάζει με σκηνικό από ταινία φαντασίας. Οι δαιδαλώδεις ακτές είναι γεμάτες κρατήρες, χορταριασμένους ψευδοκρατήρες και παράξενες φιγούρες παγωμένης λάβας. Περισσότερα από 50 νησιά ηφαιστειακής προέλευσης κοσμούν την επιφάνεια του νερού.
Στα ισλανδικά, Mývatn σημαίνει "λίμνη κουνουπιών". Κατά τους θερμότερους μήνες, το όνομα ανταποκρίνεται στο όνομά της, καθώς τις ηλιόλουστες ημέρες, σμήνη από ενοχλητικά κουνούπια και σκνίπες συρρέουν πάνω από το νερό και μπορούν να χαλάσουν την απόλαυση μιας χαλαρής βόλτας. Τα μικρά έντομα αποτελούν σημαντικό κρίκο του τοπικού οικοσυστήματος- χάρη στις άφθονες πηγές τροφής της λίμνης Mývatn, εδώ αναπαράγονται λαγγόνες, πάπιες της λίμνης, κύκνοι, φαλαρίδες, γλαρόνια και πολλά άλλα είδη πουλιών. Ορισμένα πουλιά ζουν εκεί μόνιμα, ενώ άλλα έρχονται εδώ κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής. Η λίμνη και τα περίχωρά της έχουν το καθεστώς εθνικού πάρκου.
Η λίμνη Mývatn σχηματίστηκε πριν από περίπου 2.500 χρόνια μετά από μια μαζική έκρηξη από μια σχισμή στο ηφαίστειο Kraft. Η συγκεντρωμένη λάβα σχημάτισε μια μακρά κρούστα γύρω από το προϋπάρχον σώμα λάβας και το ανάγλυφο έγινε μια λεκάνη. Η φυσική δεξαμενή γέμισε με νερό από υπόγειες πηγές, οι οποίες συνεχίζουν να τροφοδοτούν τη δεξαμενή και σήμερα. Από τις περισσότερες πηγές προέρχεται κρύο νερό, αλλά χάρη στην ηφαιστειακή θερμότητα ένα μέρος της δεξαμενής δεν καλύπτεται από πάγο το χειμώνα.
Η λίμνη Mývatn μοιάζει με κηλίδα μελανιού που αποτελείται από ένα μεγάλο και ένα μικρό μέρος λόγω του ακανόνιστου σχήματος και του οδοντωτού περιγράμματός της. Υπάρχουν δύο κανάλια που συνδέουν τα δύο μέρη της λίμνης. Η λίμνη εκτείνεται 10 χλμ. από νότο προς βορρά και 8 χλμ. από δύση προς ανατολή. Η ακτογραμμή έχει μήκος περίπου 12 χλμ. Η συνολική έκταση της υδάτινης επιφάνειας είναι περίπου 37 τετραγωνικά χιλιόμετρα με βάθος που κυμαίνεται από 2,5 έως 5 μέτρα. Από άποψη μεγέθους, η Mývatn κατατάσσεται στην 4η θέση μεταξύ των λιμνών της Ισλανδίας. Λόγω του ρηχού βάθους της, το νερό της λίμνης θερμαίνεται καλά, γεγονός που ευνοεί την ανάπτυξη γαλαζοπράσινων φυκών και την αναπαραγωγή προνυμφών κουνουπιών.
Τρεις κλάδοι του ποταμού Laxau εκβάλλουν από τη λίμνη και βρίσκονται στην κοιλάδα Laxardalur. Σε κάθε βραχίονα έχει κατασκευαστεί ένα φράγμα για να "δοσολογείται" η εκροή του νερού. Στα κατάντη του ποταμού υπάρχει ένας υδροηλεκτρικός σταθμός, μετά τον οποίο ο ποταμός γίνεται ευρύτερος και πληρέστερος. Η μεγάλη διαδρομή από την κοιλάδα μέχρι τον Αρκτικό Ωκεανό βρίθει από ταραχώδη ορμητικά ρεύματα και πολυάριθμους ελώδεις κόλπους. Περίπου 90 ημέρες το χρόνο, οι λάτρεις του ψαρέματος με μύγες έρχονται στις όχθες του Laxau με την ελπίδα να πιάσουν τροπικό σολομό του Ατλαντικού, πέστροφα ή σαργό. Σε μια καλή ημέρα, η ψαριά μπορεί να φτάσει τα 15-20 μεγάλα ψάρια ανά άτομο. Η καλύτερη εποχή για ψάρεμα είναι τα μέσα Ιουλίου.
Ένα μεγάλο μέρος της ακτογραμμής της λίμνης mývatn είναι ένα περίπλοκο λοφώδες τοπίο, που σχηματίζεται από τους κρατήρες των σβησμένων ηφαιστείων και από μικρούς λάκκους λάβας (ψευδοκρατήρες). Το καλοκαίρι, οι ηφαιστειακοί σχηματισμοί καλύπτονται από ένα πυκνό χαλί από γρασίδι. Σε πολλά σημεία συναντώνται θάμνοι από ιτιές, μικρές σημύδες και νάνοι θάμνοι, ενώ κατά μήκος της όχθης του νερού φυτρώνουν καλάμια και φρύγανα. Στην ακτή, καλοθρεμμένα πρόβατα βόσκουν χωρίς να αντιδρούν στους διερχόμενους τουρίστες.
Υπάρχουν πολλά σηματοδοτημένα μονοπάτια πεζοπορίας γύρω από τη λίμνη, τα οποία δεν οδηγούν μόνο κατά μήκος της ακτής, αλλά και σε αξιοθέατα όπως ο κρατήρας Hverfjadl, το βουνό Windbelgoor, η περιοχή του ψευδοκρατήρα Skutustadir και οι κλειδαριές λάβας Dimmurborgir. Κοντά στο mývatn υπάρχουν πολυάριθμες θερμές πηγές και κοιτάσματα θείου. Σε κοντινή απόσταση από τη λίμνη βρίσκεται ο καταρράκτης Dettifoss, ο οποίος είναι γνωστός ως ο μεγαλύτερος της Ευρώπης από άποψη ροής νερού.
Οι οδηγοί μπορούν να κόψουν δρόμο από το ένα σημείο στο άλλο, παίρνοντας είτε τον κυκλικό κόμβο 1 (δυτική και βόρεια όχθη) είτε τον 848 (ανατολική και νότια όχθη). Και οι δύο οδηγούν στη φιλόξενη πόλη Reykjahlid, όπου μπορείτε να κολυμπήσετε σε μια ιαματική πηγή και να περιπλανηθείτε δίπλα σε θερμοπίδακες με λάσπη που βράζει. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το γεωθερμικό πεδίο Hverir, όπου μπορείτε να θαυμάσετε τις φουμαρόλες που καπνίζουν και το "αρειανό" τοπίο από τερακότα.
Στην ανατολική όχθη της λίμνης mývatn βρίσκεται ο μαύρος κρατήρας του ηφαιστείου Hverfjädl, ένας τεράστιος κυκλικός ηφαιστειακός σχηματισμός τόφφου διαμέτρου 1 χλμ. που υψώνεται 80-180 μ. πάνω από την κοιλάδα. Η γύρω περιοχή έμοιαζε με μια φανταστική εξωγήινη έρημο μετά την έκρηξή του κατά τη διάρκεια της Εποχής των Παγετώνων πριν από περίπου 2.500 χρόνια.
Το ηφαίστειο έχει περιφέρεια 3,2 χλμ. στους πρόποδές του. Υπάρχουν δύο μονοπάτια που ανηφορίζουν από τα νότια και τα βορειοδυτικά, με χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων μπροστά. Η ανάβαση από τα βόρεια είναι ευκολότερη, λόγω της πιο ήπιας κλίσης. Από το άνω άκρο του κρατήρα έχετε εκπληκτική θέα στο Mývatn, τους γειτονικούς κρατήρες, τα πολύχρωμα βουνά της γεωθερμικής κοιλάδας Hverir και τα πεδία λάβας Dimmurborgir. Εάν επιθυμείτε, μπορείτε να κάνετε έναν γύρο γύρω από την άκρη του δακτυλίου του κρατήρα, διασχίζοντας αρκετές καταβάσεις και αναβάσεις με πτώση περίπου 100 μέτρων.
Μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Hverfjadl, η μυθική "σκοτεινή πόλη" Dimmurborgir αναδύθηκε στην ανατολική όχθη της λίμνης. Φανταστικά ερειπωμένα κάστρα και φρούρια "χτίστηκαν" από παγωμένη λάβα, μετατρέποντας την κοιλάδα σε δημοφιλές αξιοθέατο. Αν πιστέψουμε τον ισλανδικό θρύλο, φιλοξενεί ξωτικά και τρολ. Υπάρχει η πεποίθηση ότι ο Εωσφόρος, που έπεσε από τον ουρανό, δημιούργησε τις πύλες της κόλασης σε αυτή την περιοχή.
Στη βορειοανατολική ακτή εκτείνεται η κοιλάδα των ψευδοκρατών του Skutustadir. Οι δακτυλιοειδείς κοιλότητες σχηματίστηκαν στη θέση μιας εξατμισμένης λίμνης μετά την ισχυρή έκρηξη του ηφαιστείου Krafla πριν από περίπου 2300 χρόνια. Σε επαφή με την πυρακτωμένη λάβα, το νερό της λίμνης μετατράπηκε σε ατμό που αναβλύζει στην επιφάνεια και σχηματίζει φυσαλίδες λάβας. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας βρασμού, οι φυσαλίδες έσκασαν και στερεοποιήθηκαν σε κρατήρες που είχαν σχήμα ηφαιστειακού κρατήρα.
Στο δρόμο προς τη λίμνη Mývatn (1,5 ώρα οδήγησης) αξίζει να κάνετε μια στάση στο Jökülsau-au-Fjödlum για να δείτε τον ισχυρότερο καταρράκτη της Ευρώπης, τον Dettifoss. Μια ευρεία πτώση 44 μέτρων προκαλεί 200 έως 500 κυβικά μέτρα νερού να αναβλύζουν στην επιφάνεια του νερού σε ένα δευτερόλεπτο, μετατρέποντας το υδάτινο σώμα σε ένα καζάνι που βρυχάται. Τα υδάτινα ρεύματα δεν είναι διαφανή και έχουν μια καφετί απόχρωση, η οποία οφείλεται στους εύκολα διαβρώσιμους βράχους του καναλιού
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα δεν σταματά ούτε λεπτό σε πολλές περιοχές γύρω από τη λίμνη Mývatn. Ένα τέτοιο μέρος είναι η γεωθερμική κοιλάδα των φουμαρόλων Hverarond. Η επιφάνεια των ηφαιστειακών πλαγιών είναι καλυμμένη με πολλές ρωγμές και τρύπες και κάθε τόσο βγαίνει ατμός από αυτές με θόρυβο. Αυτό οφείλεται στο υπόγειο νερό που διαρρέει στους βράχους στο εσωτερικό του ηφαιστείου. Ο ατμός αναμιγνύεται με ένα μπουκέτο χημικών στοιχείων, δίνοντας στην κοιλάδα μια παρατεταμένη μυρωδιά σάπιων αυγών (υδρόθειο και αμμωνία).
Η πιο καυτή σκηνή του κρεβατιού με τους χαρακτήρες της 5ης σεζόν του Game of Thrones γυρίστηκε στη σπηλιά Grietagya κοντά στη λίμνη Myvatn. Εκεί ο Jon Snow και η Ygritte επιδόθηκαν σε αχαλίνωτο πάθος ενώ έκαναν μπάνιο σε μια θερμή πηγή. Η σπηλιά είναι προσβάσιμη στους τουρίστες, αλλά δεν είναι δυνατόν να κάνουν θερμικό μπάνιο επειδή η θερμοκρασία του νερού είναι πολύ υψηλή. Το αξιοθέατο βρίσκεται σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο από τη "σκοτεινή πόλη" Dimmuborgir, όπου γυρίστηκαν δύο επεισόδια της 3ης σεζόν του Game of Thrones - ο καταυλισμός των ελεύθερων ανθρώπων του Mance the Raiders και η επίθεση του Sam Tarly και του Mormont στους White Walkers.
Πολλοί τουρίστες συγκρίνουν τα Myvatn Nature Baths στο Ρέικιαχλεντ με τη Γαλάζια Λιμνοθάλασσα στο Ρέικιαβικ. Είναι εξίσου γραφικό και άνετο, αλλά όχι τόσο γεμάτο κόσμο. Υπάρχουν 2 πισίνες με τεχνητούς καταρράκτες και φυσικά ατμόλουτρα. Το αλκαλικό νερό με υψηλή περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία έρχεται στα λουτρά από βάθος 2.500 μέτρων. Η θερμοκρασία του νερού κυμαίνεται μεταξύ 36°C και 40°C. Περιέχει υδρόθειο, το οποίο έχει θετική επίδραση στη θεραπεία πολλών ασθενειών.
Τα φυσιολατρικά λουτρά είναι ανοιχτά όλο το χρόνο και το κόστος της ώρας κολύμβησης εξαρτάται από την εποχή. Από τις αρχές Ιανουαρίου έως τα μέσα Μαΐου, το εισιτήριο για έναν ενήλικα κοστίζει 5.000 ISK- τους υπόλοιπους μήνες κοστίζει 5.500 ISK. Οι ώρες λειτουργίας ποικίλλουν επίσης ανάλογα με την εποχή: τον Ιανουάριο, τον Φεβρουάριο και όλη την άνοιξη μέχρι τα μέσα Μαΐου οι πισίνες είναι ανοιχτές από τις 12:00 έως τις 22:00, το καλοκαίρι από τις 9:00 έως τις 23:00 και το φθινόπωρο και τον Δεκέμβριο από τις 11:00 έως τις 21:00. Οι πισίνες είναι εξωτερικές, οπότε οι λουόμενοι μπορούν να θαυμάσουν ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμα το βράδυ και, με λίγη τύχη, το βόρειο σέλας.
Ξενοδοχεία, ξενώνες και κάμπινγκ σε διάφορες κατηγορίες τιμών μπορείτε να βρείτε στο Reykjahlíð και κοντά σχεδόν σε κάθε τουριστικό αξιοθέατο. Υπάρχουν καφετέριες και εστιατόρια τόσο στην ίδια την πόλη όσο και στον αυτοκινητόδρομο κατά μήκος της διαδρομής. Υπάρχουν χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων δίπλα στα μονοπάτια πεζοπορίας. Πριν από την είσοδο στο Reykjahlíð, υπάρχει ένα κέντρο τουριστικών πληροφοριών στο βενζινάδικο, όπου μπορείτε να βρείτε τη θέση των σημείων ενδιαφέροντος.
Ο ευκολότερος τρόπος για να φτάσετε στη λίμνη Myvatn είναι με νοικιασμένο αυτοκίνητο, το οποίο μπορείτε να οδηγήσετε στον προορισμό από το Ρέικιαβικ ή τις κοντινές πόλεις (Akureyri, Egilstadir) μέσω της διαδρομής 1. Από την πρωτεύουσα της Ισλανδίας ξεκινούν εκδρομές με λεωφορεία για τον "Χρυσό Κύκλο", ο οποίος εκτός από τη λίμνη περιλαμβάνει το Εθνικό Πάρκο Tingvellir, τον καταρράκτη Gudlfoss και πολλά άλλα φυσικά αξιοθέατα.
Η λίμνη Thingvallavatn βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Ισλανδίας, στο Εθνικό Πάρκο Tingvellir. Θεωρείται η μεγαλύτερη λίμνη του νησιού, με 84 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μέγιστο βάθος 114 μέτρα.
Στη λίμνη υπάρχουν αρκετά ηφαιστειακά νησιά. Στις όχθες της μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα ίχνη των ρωγμών του γήινου φλοιού, που δείχνουν ότι εδώ μετακινήθηκαν οι τεκτονικές λιθοσφαιρικές πλάκες της Ευρώπης και της Αμερικής.
Η βόρεια όχθη της λίμνης έγινε έδρα του ισλανδικού κοινοβουλίου το 930. Από τη λίμνη Thingvallavatn πηγάζει μόνο ένας ποταμός, ο Σογκ.
Το Kerid είναι μια λίμνη με κρατήρα που βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Ισλανδίας, κατά μήκος της πολύ δημοφιλούς τουριστικής διαδρομής που είναι γνωστή ως ο Χρυσός Δακτύλιος, κοντά στην πόλη Selfoss.
Η λίμνη αποτελεί μέρος της δυτικής ηφαιστειακής ζώνης της Ισλανδίας, η οποία περιλαμβάνει επίσης τον παγετώνα Langjökull και τη χερσόνησο Reykjanes. Γύρω από τη λίμνη η καλντέρα έχει διατηρήσει την αρχέγονη μορφή της. Το Kerid γεννήθηκε κατά τη διαδικασία μετατόπισης των εδαφικών στρωμάτων κάτω από το θερμό κέντρο, που προκλήθηκε από την ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Η καλντέρα της λίμνης αποτελείται από κόκκινα και μαύρα ηφαιστειακά πετρώματα. Το βάθος της σε ορισμένα σημεία μπορεί να φτάσει τα 55 μέτρα, το πλάτος της τα 170 μέτρα και το μήκος της τα 270 μέτρα. Η καλδέρα της λίμνης Kerid είναι ένας από τους τρεις πιο εξέχοντες ηφαιστειακούς κρατήρες της περιοχής και έχει ηλικία περίπου τριών χιλιάδων ετών. Άλλες καλδέρες που δεν είναι λιγότερο διάσημες είναι η Kergotl και η Seydisgolar.
Τμήματα του κρατήρα της Κερίζας είναι απότομα βράχια με πολύ αραιή βλάστηση, αλλά ένα από τα τοιχώματά του είναι πιο ήπιο και καλυμμένο με στρώμα βρύων, καθιστώντας δυνατή την κατάβαση στη λίμνη. Η λίμνη είναι ρηχή, με βάθος 7-14 μέτρα.
Η λίμνη Lagarfleet έχει έκταση πενήντα τριών τετραγωνικών χιλιομέτρων. Βρίσκεται κοντά στην πόλη Egilsstadir. Η λίμνη Egilsstadir έχει μήκος είκοσι πέντε χιλιόμετρα, πλάτος δυόμισι χιλιόμετρα και μέγιστο βάθος εκατόν δώδεκα μέτρα. Ένας ομώνυμος ποταμός διασχίζει τη λίμνη, κάνοντας το μέρος ακόμη πιο ελκυστικό για τους τουρίστες. Ένα άλλο δέλεαρ της λίμνης Lagarfljot είναι ένας από τους υψηλότερους καταρράκτες, ο Hengifoss, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Ο καταρράκτης αυτός εντυπωσιάζει με το ύψος του που φτάνει τα εκατόν είκοσι οκτώ μέτρα (ή εκατόν δεκαοκτώ μέτρα σύμφωνα με άλλες πηγές). Ο Litljanesfoss είναι ένας άλλος καταρράκτης που πέφτει λίγο χαμηλότερα. Η λίμνη Lagarfljot είναι δημοφιλής στους ντόπιους και ως εκ τούτου είναι γεμάτη μυστήριο και θρύλο. Σύμφωνα με έναν, η λίμνη, όπως και το Λοχ Νες της Σκωτίας, φιλοξενεί ένα αποτρόπαιο και μυστηριώδες πλάσμα άγνωστο στην επιστήμη. Το αποκαλούν το φίδι του Lagarfljot.
Η λίμνη Laugarvatn έχει έκταση 2,14 τετραγωνικά χιλιόμετρα στα νότια της Ισλανδίας, δυτικά του Εθνικού Πάρκου Thingvellir και βόρεια της λίμνης Alavant. Οι όχθες της λίμνης είναι τοπία ηφαιστειακής προέλευσης.
Κατά μήκος της λίμνης εκτείνεται η κύρια τουριστική διαδρομή στην Ισλανδία, ο λεγόμενος Χρυσός Κύκλος. Ακολουθώντας αυτή τη διαδρομή από το Thingvellir στο Haukadalur μπορείτε να δείτε πολλές θερμοπηγές. Η διαδρομή αυτή είναι μια από τις πιο δημοφιλείς, καθώς περνάει από ανεπανάληπτα γραφικά σημεία.
Η Jokulsarlon είναι η μεγαλύτερη παγετώδης λιμνοθάλασσα της Ισλανδίας, η οποία βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της χώρας στον κλάδο Vatnajokull μεταξύ της πόλης Höfn και του Εθνικού Πάρκου Skaftafetl. Η λιμνοθάλασσα σχηματίστηκε μετά την υποχώρηση ενός παγετώνα από την ακτή του Ατλαντικού Ωκεανού. Η λίμνη έγινε μεγαλύτερη καθώς οι παγετώνες έλιωναν πιο ενεργά: το μέγεθος της λίμνης έχει τετραπλασιαστεί από το 1970. Σήμερα, η λιμνοθάλασσα έχει έκταση περίπου 18 τετραγωνικά χιλιόμετρα και απέχει μισό χιλιόμετρο από την ακτή. Η λίμνη είναι η δεύτερη βαθύτερη (έως 200 μέτρα) από όλες τις λίμνες της Ισλανδίας.
Η λίμνη είναι ορατή από το ισλανδικό κύκλωμα. Είναι πραγματικά ένα γραφικό θέαμα, που κάποτε ονομάστηκε "πομπή φαντασμάτων από λαμπερά παγόβουνα σε όλο το Jokulsarlon". Πράγματι, μια διαδρομή 30-40 λεπτών με σκάφος στη λίμνη είναι μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία.
Αρκετά διάσημα διαφημιστικά σποτ έχουν γυριστεί εδώ, καθώς και σκηνές από τις ταινίες Batman Begins, James Bond: A View to the Kill και James Bond: Die Another Day.
Ο κοντινός παγετώνας Vatnajokull είναι τουριστικός προορισμός και τοπικό αξιοθέατο, με τακτικές εκδρομές με snowmobile και τζιπ που διοργανώνονται για να δουν οι τουρίστες από κοντά τα παγόβουνα που βρίσκονται στη λιμνοθάλασσα.
Το 900 μ.Χ. το σημείο όπου κατέληγε ο παγετώνας Vatnajokull βρισκόταν πολύ βορειότερα (20 χιλιόμετρα) από τη σημερινή θέση. Κατά τη διάρκεια της Μικρής Εποχής των Παγετώνων, 1600-1900, ο παγετώνας αυξήθηκε σε μέγεθος κατά 1 χιλιόμετρο με την άφιξη ψυχρότερων θερμοκρασιών και από το 1925, η θερμοκρασία άρχισε να αυξάνεται και ο Vatnajokull άρχισε να υποχωρεί γρήγορα, αφήνοντας πίσω του θραύσματα παγόβουνων διαφόρων μεγεθών. Η άκρη του παγετώνα βυθιζόταν στον ωκεανό, οπότε μερικές φορές σχηματίζονταν παγόβουνα. Δηλαδή, ο παγετώνας άρχισε να έλκεται προς τη στεριά και καθώς προχωρούσε, άφησε πίσω του βαθιές χαράδρες που στη συνέχεια γέμισαν με λιωμένο νερό. Με αυτόν τον τρόπο σχηματίστηκε η λιμνοθάλασσα Jokulsarlon.
Από την ακτή της λιμνοθάλασσας μπορεί κανείς να θαυμάσει τη μαγευτική θέα του παγοκαλύμματος Vatnajokull, το οποίο είναι ουσιαστικά ένας τεράστιος θόλος πάγου που φτάνει τα 910 μέτρα σε ύψος. Το καλοκαίρι τα παγόβουνα στη λιμνοθάλασσα λιώνουν και εκβάλλουν στον ωκεανό, ενώ το χειμώνα τα παγόβουνα συγκρατούν το Jokulsarlon.
Αναλύοντας τα δεδομένα των τελευταίων ετών, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι σύντομα θα σχηματιστεί ένα νέο φιόρδ στην περιοχή. Η υποχώρηση του παγετώνα αρχίζει επίσης να απειλεί το ισλανδικό κύκλωμα. Το Ρέικιαβικ, η πρωτεύουσα, απέχει μόλις 250 χλμ. και υπάρχουν περίπου δέκα με δώδεκα άλλοι παγετώνες σε κοντινή απόσταση, που υποχωρούν στο εσωτερικό του νησιού με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
Στη λιμνοθάλασσα οι τουρίστες μπορούν συχνά να δουν μεγάλες συγκεντρώσεις ψαριών, τα οποία μεταφέρονται εδώ κατά την παλίρροια, καθώς και φώκιες, οι οποίες συγκεντρώνονται εδώ το χειμώνα για να πιάσουν αυτά τα ίδια τα ψάρια.
Η ισλανδική χερσόνησος Reykjanes φιλοξενεί αρκετές λίμνες, η μεγαλύτερη από τις οποίες είναι η Klevarvatn. Η λίμνη είναι προσβάσιμη σχεδόν απευθείας από το δρόμο, πράγμα πολύ βολικό, ενώ κοντά στη λίμνη λειτουργούν και γεωθερμικές πηγές. Δεν θα παρατηρήσετε αυτές τις δύο πηγές οπτικά, αλλά οι υψηλές θερμοκρασίες γύρω τους και ο ατμός που προκύπτει προδίδουν την παρουσία τους.
Η λίμνη έχει μέγιστο βάθος 97 μέτρα, το οποίο είναι αρκετά αξιοσέβαστο για λίμνη. Αν και η επιφάνεια της λίμνης μειώθηκε κατά 20% μετά τον σεισμό του 2000, οι μετασεισμικές ρωγμές είχαν γεμίσει μέχρι το 2008, αποκαθιστώντας τη λίμνη στο προηγούμενο μέγεθός της.
Η λίμνη Viti βρίσκεται στην καλντέρα του ηφαιστείου Askja, η οποία αποτελεί μέρος του Εθνικού Πάρκου Vatnaieküdl. Όπως και η γειτονική λίμνη Eskewan, είναι ηφαιστειακής προέλευσης. Μια σοβαρή έκρηξη έλαβε χώρα το 1875.
Η επιφάνεια του νερού έχει διάμετρο 150 μέτρα, 50 μέτρα κάτω από το χείλος της λεκάνης της καλδέρας. Το βάθος της είναι 200 m και με αυτή την παράμετρο η λίμνη Viti είναι η δεύτερη βαθύτερη της χώρας.
Το νερό της λίμνης έχει βαθύ μπλε χρώμα, είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία, μυρίζει θειάφι (εξ ου και το όνομα "Víti", δηλαδή "κόλαση") και η θερμοκρασία του κυμαίνεται από +20°C έως +24°C. Απαγορεύεται το κολύμπι στη λίμνη, επειδή είναι πολύ ζεστό. Απαγορεύεται να κολυμπήσετε σε αυτήν, καθώς είναι εξαιρετικά επικίνδυνο: μπορεί να δηλητηριαστείτε, να χάσετε τις αισθήσεις σας ή ακόμη και να πεθάνετε. Ο λόγος είναι το διοξείδιο του άνθρακα που συσσωρεύεται πάνω από το νερό σε τεράστιες ποσότητες.
Είναι δύσκολο να φτάσει κανείς στην Άσκγια, ιδίως επειδή είναι μια πολύ ξηρή περιοχή, οπότε είναι προσβάσιμη μόνο για λίγους μήνες του χρόνου.
Υπάρχει μια πολύ δημοφιλής λίμνη με κρατήρα στην Ισλανδία - Ellidavatn. Έχει έκταση 11 τετραγωνικών χιλιομέτρων και μέγιστο βάθος 220 μέτρα, καθιστώντας την επάξια τη βαθύτερη λίμνη. Η λίμνη βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του παγετώνα Vatnajökull (ο μεγαλύτερος παγετώνας της Ευρώπης), στον κρατήρα του ηφαιστείου Askja. Η λίμνη σχηματίστηκε το 1875, όταν το ηφαίστειο εξερράγη σε μια βίαιη έκρηξη.
Η λίμνη συνδέεται με την εξαφάνιση δύο επιστημόνων: του Walter von Knebel και του Max Rudolph. Εξαφανίστηκαν με τη βάρκα τους ενώ εξερευνούσαν το Esquivan. Η ταραγμένη φίλη του Knebel, με την οποία σκόπευαν σύντομα να παντρευτούν, ανέλαβε μάλιστα την ηγεσία μιας αποστολής έρευνας, αλλά οι επιστήμονες δεν βρέθηκαν ποτέ. Για την εξαφάνιση των δύο νεαρών κατηγορείται μια κατολίσθηση που προκλήθηκε από ένα σεισμικό ηφαίστειο.
Στο ισλανδικό οροπέδιο υπάρχει μια λίμνη με το όμορφο όνομα Langisjór. Έχει έκταση περίπου είκοσι έξι τετραγωνικά χιλιόμετρα, μήκος περίπου είκοσι χιλιόμετρα και πλάτος περίπου δύο χιλιόμετρα. Μέχρι το τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, η παρουσία της λίμνης ήταν γνωστή μόνο στους κατοίκους των κοντινών οικισμών και χωριών, επειδή συχνά έψαχναν εκεί για αδέσποτα πρόβατα.
Το περιβάλλον της λίμνης σας προσκαλεί να επανασυνδεθείτε πλήρως με τη φύση, καθώς το Langisjór βρίσκεται αρκετά μακριά από τον πολιτισμό, στη νοτιοδυτική πλευρά του μεγαλύτερου παγετώνα της Ισλανδίας, του Vatnajokull. Η λίμνη Langisjór είναι η πηγή ενός μικρού ποταμού που εκβάλλει στον αρκετά μεγάλο ποταμό Skaftau.
Η περιοχή γύρω από τη λίμνη είναι έρημη, αλλά αρκετά όμορφη. Πριν από λίγο καιρό, η ισλανδική κυβέρνηση σκέφτηκε να κατασκευάσει εδώ ένα βιομηχανικό φράγμα, αλλά σύντομα εγκατέλειψε την ιδέα, καθώς προκάλεσε θύελλα περιβαλλοντικής οργής.
Ανάμεσα στις γραφικές λίμνες της Ισλανδίας, η Blöndulón είναι μια ξεχωριστή επιλογή. Εδώ γίνεται το ψάρεμα του σολομού.
Πριν από περίπου 30 χρόνια δημιουργήθηκε αυτή η τεχνητή λίμνη και χρησιμοποιήθηκε ως δεξαμενή για τον σταθμό παραγωγής ενέργειας Blöndulón. Ο ίδιος ο σταθμός παραγωγής ενέργειας βρίσκεται σε μια τεχνητή σπηλιά σε βάθος 200 μέτρων. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος προς το σπήλαιο, μια σήραγγα μήκους σχεδόν 1 χιλιομέτρου, στην οποία μπορείτε να φτάσετε μέσω ανελκυστήρα.
Κοντά στη λίμνη βρίσκεται ο ορεινός δρόμος Kjolur/Kjalvegur, μια περιοχή του ισλανδικού οροπεδίου. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ένα άλλο "highlight" του τόπου, οι θερμές πηγές Hveraveldir. Απλώνονται σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από τη λίμνη, προσελκύοντας πολλούς τουρίστες.
Πρόκειται για μια από τις βαθύτερες λίμνες της Ισλανδίας, με βάθος που φτάνει τα 180 μέτρα. Στα ισλανδικά, το όνομα της λίμνης ακούγεται σαν το νερό της φάλαινας.
Η λίμνη βρίσκεται ανατολικά του ηφαιστείου Hvalfell. Δίπλα στη λίμνη Hvalvatn βρίσκεται ο ψηλότερος καταρράκτης της χώρας, που ονομάζεται Glymur. Ο καταρράκτης και η λίμνη μπορούν να προσεγγιστούν μέσω καλά εξοπλισμένων μονοπατιών πεζοπορίας.
Όχι πολύ μακριά από το χωριό Blönduós στον κόλπο Hoonaflowie, υπάρχει μια λίμνη που ονομάζεται Hope. Η έκταση της λίμνης κυμαίνεται από είκοσι εννέα έως σαράντα τέσσερα τετραγωνικά χιλιόμετρα, ανάλογα με τις παλίρροιες, οπότε η Hope μπορεί να χαρακτηριστεί ακόμη και λιμνοθάλασσα. Το μεγαλύτερο βάθος είναι εννέα μέτρα.
Ένα κομμάτι γης που ονομάζεται Þingeyrarsandur χωρίζει την Hope από τον κόλπο Húnaflói. Ένα μοναστήρι ιδρύθηκε εκεί το 1133. Φυσικά, η αρχική δομή δεν έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, αλλά τον 19ο αιώνα χτίστηκε εδώ η εκκλησία του Thingvellir, η οποία μοιάζει λίγο χωριάτικη, αλλά η διακόσμησή της είναι αξιοθαύμαστη. Περιέχει πολλούς θησαυρούς υψηλής καλλιτεχνικής αξίας, όπως ο βωμός του 15ου αιώνα. Στη λίμνη Ελπίδα εκβάλλει ο ποταμός Bjargarous. Είναι ένα θαυμάσιο μέρος για αναψυχή. Εκτιμάται ιδιαίτερα από τους ψαράδες. Καθώς ο ποταμός είναι πολύ πλούσιος σε ψάρια, ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο ψαρέματος είναι κάτι παραπάνω από κατάλληλο.
Η Skorradalsvatn είναι μια μεγάλη και βαθιά λίμνη που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της Ισλανδίας. Βρίσκεται σε μια κοιλάδα μεταξύ των βράχων του Hvalfjord και του μικρού χωριού Reykholt. Το μήκος της φτάνει τα 15 χλμ. και το πλάτος της περίπου 1 χλμ. Η συνολική του έκταση είναι περίπου 15 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μέγιστο βάθος φτάνει τα 48 μέτρα.
Η λίμνη περιβάλλεται από ψηλά βουνά: στα βόρεια υψώνεται το Skorradalsháls (450 μέτρα) και στη νότια πλευρά υπάρχουν αρκετά πιο σημαντικά βουνά, μεταξύ των οποίων το Skarðsheiði (1053 μέτρα).
Η λίμνη Skorradalsvatn είναι προσβάσιμη μέσω της κοιλάδας Thingvellir σε ένα δαιδαλώδες μονοπάτι μέσα από τους λόφους στα νοτιοανατολικά.
Οι όχθες της λίμνης πλαισιώνονται από πυκνές δασικές συστάδες. Η θέα αυτή κατέστη δυνατή χάρη στο πρόγραμμα διατήρησης και ανάπτυξης των δασών της κυβέρνησης του νησιού. Ο τόπος μοιάζει πολύ με τις ορεινές κοιλάδες των Άλπεων, θυμίζοντας ιδιαίτερα τις κοιλάδες της Αυστρίας.
Σήμερα, εκτός από τον τουρισμό και τους σκοπούς διατήρησης, ο ταμιευτήρας χρησιμεύει ως πηγή γλυκού νερού. Έχει μετατραπεί σε δεξαμενή νερού, για την οποία η στάθμη του νερού αυξήθηκε.
Δεν υπάρχουν ανθρώπινοι οικισμοί σε άμεση γειτνίαση με τη λίμνη, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν αρκετά μικρά σπίτια όπου οι Ισλανδοί περνούν τα Σαββατοκύριακα και τις διακοπές τους το καλοκαίρι.
Στο δυτικό τμήμα της κεντρικής Ισλανδίας, ανατολικά του παγετώνα Langjökull, σε ύψος τετρακοσίων δεκαεννέα μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, βρίσκεται η λίμνη Hvitarvatn. Η έκταση της λίμνης, η οποία έχει έκταση 29, 6 τετραγωνικά χιλιόμετρα, έχει βάθος 84 μέτρα. Το όνομα της λίμνης σημαίνει "λευκό νερό".
Το υδάτινο σώμα είναι παγετώδους προέλευσης και σε αυτό εκβάλλει ο ποταμός Múlakvísl, ο οποίος κατεβαίνει απευθείας από τον παγετώνα Langjökull. Η ανοιχτόχρωμη απόχρωση της λίμνης οφείλεται στις γλώσσες του παγετώνα, οι οποίες περιστασιακά κατεβαίνουν στην ίδια τη λίμνη. Μερικές φορές ο πάγος σπάει και μπορεί κανείς να δει παγόβουνα να επιπλέουν στην επιφάνεια της λίμνης.
Η Ισλανδία είναι διάσημη για τις λίμνες της. Μια από τις πιο διάσημες είναι η λίμνη Sultartangalón, βόρεια του ηφαιστείου Hecla. Μεταξύ άλλων, η θέση της λίμνης, 297 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, την καθιστά μοναδική. Η έκταση της λίμνης είναι περίπου 20 km2.
Αυτή η λίμνη με φράγμα (στον ποταμό Þjórsá) "αξιοποιείται" από έναν αριθμό υδροηλεκτρικών σταθμών: Hrauneyar, Bürfeldsviruyun και Sultartangi.
Τα φράγματα που εκμεταλλεύονται την υδροηλεκτρική ενέργεια κατασκευάστηκαν μεταξύ 1982 και 1984 στους ποταμούς Thjorsa και Tungnaá. Το φράγμα Sultartangalón εξακολουθεί να θεωρείται το μεγαλύτερο σε μήκος φράγμα στην Ισλανδία και ως εκ τούτου προσελκύει πολλούς ταξιδιώτες. Το μήκος του είναι 6,1 χιλιόμετρα.
Παλαιότερα, η περιοχή ονομαζόταν Blausskaugar, που σημαίνει "μπλε δάσος". Το όνομα αποδόθηκε στην κοντινή δασική κάλυψη.
Η λίμνη Sultartangalón προσελκύει τουρίστες όλων των ειδών, είτε τους αρέσουν τα extreme sports είτε η ηρεμία και ο διαλογισμός. Αποτελεί έναν εμπνευσμένο και χαλαρωτικό προορισμό για όποιον αποφασίσει να την επισκεφθεί.
Η λίμνη Apavatn βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ισλανδίας. Έχει έκταση 13 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ελαφρώς μεγαλύτερη από την πλησιέστερη λίμνη, τη λίμνη Laugarvatn, η οποία βρίσκεται λίγο βορειότερα από την Apavatn. Η λίμνη είναι γνωστή σε όλη τη χώρα για το εξαιρετικό ψάρεμα πέστροφας, οπότε οι ψαράδες έχουν πολλά να κάνουν.
Ο θρύλος λέει ότι ο Sighvatur Thórdarson, ο διάσημος Ισλανδός ποιητής που έζησε τον 11ο αιώνα, απέκτησε το εξαιρετικό του χάρισμα στην ποίηση όταν έτρωγε ψάρια που είχαν αλιευθεί σε αυτή ακριβώς τη λίμνη.
